Dingen lopen niet altijd zoals gepland. Zo kwam ik tijdens mijn Alpenovertocht vrij spontaan op de ruim 150 kilometer lange Alta Via 2 in de Dolomieten terecht. Ik was meteen verkocht. Dankzij een flexibele planning kon ik vrij spontaan besluiten de route in zijn geheel te lopen. Het werd een tocht waarbij ik van de ene verbazing in de andere viel, dwars door misschien wel de mooiste gebieden van de Dolomieten. Voor iedereen die deze tocht ook ooit een keer wil lopen, heb ik hier mijn ervaringen met de Alta Via 2 op een rijtje gezet en leg ik uit wat je op deze 13-daagse tocht zoal kunt verwachten.
Wat kan ik verwachten op de Alta Via 2?
Dat de Alta Via 2 een prachtige meerdaagse tocht door de Dolomieten is, behoeft geen uitleg. Bekijk de foto’s in dit artikel en je weet direct waarom. De gebieden waar je doorheen wandelt zijn tot de laatste etappe aan toe spectaculair en veelzijdig. Iedere dag kun je je weer opnieuw verbazen over de prachtige bergmassieven, heerlijke uitzichten en haast buitenaardse landschappen.
Maar laten we ook maar meteen duidelijk zijn. De Alta Via 2 is allesbehalve een walk in the park. Door de Dolomieten lopen in totaal 10 Alta Via’s, die allemaal verschillen in lengte en in moeilijkheidsgraad. De Alta Via 1 geldt doorgaans als de makkelijkste meerdaagse route door de Dolomieten, terwijl nummer 2 als moeilijk bestempeld wordt. Dit komt door de vele steile en lastige passages, die je tijdens deze tocht moet overbruggen, die voor grote delen voorzien zijn van staalkabels. Ook vind je op de route enkele korte via ferrata passages, maar die kun je eventueel omzeilen. Desondanks heb je voor het volbrengen van deze prachtige tocht een goede conditie nodig. Daarnaast is tredzekerheid en vrij zijn van hoogtevrees een absolute vereiste.
De Alta Via 2 kort samengevat
- Een prachtige dertiendaagse trektocht met start in Brixen en eindpunt in Croce D’aune
- Onderweg slaap je in prachtig gelegen berghutten
- Wandelen door misschien wel de mooiste regio’s van de Dolomieten, waaronder Puez-Geisler, het Marmolada massief, Pale di San Martino en Dolomiti Bellunesi
- Zware tocht met enkele via ferrata’s (kunnen worden omzeild). Een goede conditie, tredzekerheid en vrij zijn van hoogtevrees is een absolute vereiste.
Vanaf Brixen dwars door Puez-Geisler
Voordat je de ruige landschappen van de Dolomieten verkent, wacht er eerst een groen en gemoedelijke start op je vanaf de Italiaanse stad Brixen. Het gros van de wandelaars kiest ervoor om het eerste gedeelte van de Alta Via 2 de Plosebahn te nemen, zodat etappe 1, met iets meer dan twee kilometer, niet veel voorstelt. Met uitzicht op de machtige Peitlerkofel kun je je echter alvast verlekkeren aan dat wat komen gaat.
Dag twee en drie staan vervolgens in het teken van het doorkruisen van natuurpark Puez-Geisler. Dit is de regio waar ’s werelds beroemdste bergbeklimmer, Reinhold Messner, de kneepjes van het vak heeft geleerd. Achtereenvolgens slaap je in de Schluterhütte en Puezhütte terwijl je het gebied van noord naar zuid doorkruist. De eerste steile klimmetjes staan hier ook direct op het programma: de Peitlerscharte geeft je alvast een goed gevoel van wat komen gaat, terwijl de Roascharte op dag drie je laat voelen hoe zwaar bergwandelen in de Dolomieten kan zijn. Vergeet onderweg overigens niet om te genieten, want het uitzicht op bijvoorbeeld de Geislerspitzen en de Piz Dùleda zijn absoluut de moeite waard.
Genieten van het Sella-massief en de Marmolada
Na een overnachting verlaat je de Puezhütte en vervolg je de Alta Via 2 in het Sella- en Marmoladamassief. Hier vind je de hoogste bergtoppen van de Dolomieten, waaronder de Piz Boè en de ruim 3.300 meter hoge Marmolada. Tijdens dit gedeelte van de route sta je oog in oog met beide bergen. De Piz Boè, ruim 3.100 meter hoog, kun je zelfs vrij gemakkelijk beklimmen.
Na het doorkruisen van deze prachtige gebieden steek je kort achter elkaar twee bergpassen over, Passo San Pellegrino en Passo Valles, terwijl je het volgende bergmassief al in het vizier krijgt: het relatief onbekende maar o zo mooie Pale di San Martino.
Dwars door Pale di San Martino en Dolomiti Bellunesi
Terwijl de dagen op de Alta Via 2 verstrijken loop je steeds verder naar het zuiden. Veel mensen die slechts een gedeelte van deze Alta Via lopen, slaan Pale di San Martino en de Dolomiti Bellunesi over, en om eerlijk te zijn vind ik dat geen verstandige beslissing. Deze gebieden vormden naar mijn mening namelijk het absolute hoogtepunt van de Alta Via 2. Hoe verder je naar het zuiden wandelt, des te rustiger worden namelijk de wandelpaden. Het landschap blijft echter fenomenaal. Vooral het gedeelte door Pale di San Martino, bekend om zijn surrealistische landschappen, was grandioos.
Hier slaap je achtereenvolgens in Rifugio Mulaz, Rifugio Rosetta en Rifugio Treviso voordat je koers zet naar het laatste gedeelte van de route, de Dolomiti Bellunesi. Dat gedeelte van de Dolomieten is vrij onbekend. Toeristen vind je hier nauwelijks. Dit nationale park herbergt echter een aantal prachtige wandelpaden en staat bekend om zijn biodiversiteit. Hier kwam ik bijvoorbeeld hele velden met Edelweiß tegen en genoot ik van een panoramisch uitzicht, dat bij helder weer reikt tot de Rosengarten in het noorden en de Venetiaanse vlakte in het zuiden.
(Tekst gaat verder onder afbeeldingen.)
De Alta Via 2, een huttentocht om nooit te vergeten
De voorlaatste etappe, van Rifugio Bruno Boz naar Rifugio Dal Piaz, word ik nog getrakteerd op een moeilijke, maar ook prachtige etappe. We lopen boven de wolken en genieten van een prachtig bergpanorama. Na de laatste wandeldag op de Alta Via 2, zak ik in Croce d’aune, een dorp dat zijn gloriejaren allang achter zich heeft gelaten, neer op het terras voor een espresso. En zo komt er na 13 dagen wandelen een einde aan de prachtige Alta Via 2. Het was van begin tot eind bij tijd en wijle afzien, maar ook genieten.
Mijn laatste reisgezel, de Duitser Clemens, beëindigt hier zijn route. Hij is één van de weinige wandelaars die de Alta Via 2 van begin tot eind heeft gelopen. Ook ik verlaat nu de Alta Via 2, maar in plaats van in de bus te stappen wandel ik verder naar het zuiden. Nog één gebergte oversteken en ik ben de gehele Alpenketen van noord naar zuid overgestoken. Mooier dan op de Alta Via 2 zal het echter niet meer worden. Met dat gegeven in mijn achterhoofd daal ook ik af naar het dal en geniet nog even na van dit geweldige avontuur door de Dolomieten.
(Tekst gaat verder onder afbeeldingen.)
Veelgestelde vragen over de Alta Via 2
Zie jij het wel zitten om dit prachtige bergavontuur aan te gaan? De onderstaande veelgestelde vragen helpen je verder op weg bij het plannen van je tour.
Als je slechts een gedeelte van deze route wilt lopen, dan raad ik je aan om voor de etappes door Pale di San Martino en Dolomiti Bellunesi te kiezen. Qua landschap zijn deze gedeeltes haast ongeëvenaard, en daarnaast is het op dit gedeelte van de Alta Via 2 vele malen rustiger.
De meeste mensen maken gebruik van het OV om naar het beginpunt van de route te komen. Brixen is namelijk prima met de trein te bereiken. Vanaf Croce d’aune, eindpunt van de Alta Via 2, kun je met de bus naar Feltre. Let wel: deze bussen rijden slechts enkele keren per dag. De meeste wandelaars nemen een taxi naar Feltre of lopen het laatste stuk nog naar beneden. Vanaf Feltre kun je met de bus en de trein weer terug naar het startpunt in Brixen.
Voor het inpakken van je rugzak kun je gebruik maken van deze handige paklijst. Mocht je de via ferrata passages niet willen omzeilen, dan moet je natuurlijk ook een volledige via ferrata set meenemen.
