Misschien lees je ‘angst’ en vraag je je af waarom je dan überhaupt de Acatenango vulkaan in Guatemala zou willen beklimmen. Dit is een terechte en valide gedachte, maar ook een niet-helpende. We luisteren vaak naar angst, wat in de basis ook logisch en menselijk is. Het is namelijk een waarschuwings- of beschermingssignaal die je nodig hebt om jezelf te beschermen tegen direct gevaar. Maar wanneer het continu als een alarmbel afgaat, het de leidende factor wordt in je leven en je tegenhoudt in het doen van dingen die je uiteindelijk het meest belangrijk vindt (bijvoorbeeld avontuur en uitdaging aangaan met het beklimmen van een vulkaan), is het niet zo handig. Met dit artikel wil ik je laten zien dat iets aangaan met angst, juist voor de meest intens bijzondere ervaring kan zorgen. Dat angst en euforie samen kunnen gaan en ervoor hebben gezorgd dat deze hike voor mij stipt op nummer één staat.
De hike op de Acatenango vulkaan: praktische info op een rij
De hike op de Acatenango vulkaan in Guatemala is een tweedaagse tour, waarbij de eerste dag bestaat uit zo’n vijf uur klimmen naar basecamp. Je begint op ongeveer 2.400 meter en loopt naar 3.600 meter, waar je overnacht in een soort cabine tentje die al helemaal voor je is ingericht. Wel heb je de keuze om de eerste dag bij aankomst nog zo’n twee uur extra te lopen naar de actieve Fuego vulkaan. Als je geluk hebt, kan je dan een uitbarsting van dichtbij meemaken. Rond 05.00u in de nacht sta je weer op om nog zo’n 1,5 uur omhoog te klimmen naar de final top op 4.000 meter hoogte. Hier staat je een adembenemende sunrise te wachten. Hierna is het weer afdalen met een voldaan gevoel, dezelfde weg terug.
Met de organisatie Wicho & Charlie’s deden wij onze hike op de Acatenango vulkaan in Guatemala. Dit avontuur is niet iets om op eigen houtje te gaan doen in verband met de weersomstandigheden, het risico op een uitbarstende Fuego vulkaan naast de Acatenango, de hoogtemeters, de uitdagende paden en de verschillende klimaten die je onderweg tegenkomt. Van deze organisatie krijg je een uitrusting mee. Wat wil zeggen: voldoende liters water, een eetpakketje, warme kleding, tips, wandelstokken, advies en medicatie in case you need it.
Wanneer angst en euforie samenkomen
Toen ik zelf bovenstaande praktische informatie van tevoren las en te horen kreeg, begon bij mij al een zenuwachtig gevoel. Gedachten als ‘wat als we hoogteziekte krijgen’ of ‘wat als we er iets aan over houden’, speelden hierin een grote rol. Ergens misschien realistische gedachten, die zeker invloed mogen hebben in je voorbereiding (lees: het kopen en preventief slikken van hoogteziekte-medicatie). Maar ook niet-helpende gedachten wanneer je je hierdoor zou laten tegenhouden en het je amazing views ontneemt. Mijn gedachten werden echter werkelijkheid. Mijn vriend kreeg hoogteziekte. Ja… angst speelde zeker op. Maar het zorgde ook voor iets bijzonders waar ons angstsysteem namelijk ook toe in staat is. Ik kwam in een fight-reactie (van de welbekende fight-flight-freeze respons) waardoor ik in staat was goede en verstandige keuzes te maken. Bij hem werd zijn angstsysteem gedempt, doordat hij zich erg slecht voelde en dus geen tijd/ruimte had om zich angstig te voelen.
Hoe kan deze hike dan toch by far op één staan? Omdat bij het erkennen van angst, het kunnen uitzoomen, relativeren en de focus op het hier-en-nu (dat wil in dit geval zeggen de focus op de enorm mooie omgeving en uitzichten), er ruimte komt voor andere gevoelens. Wat je voor het voelen en aangaan van angst terugkrijgt, daar doe je het uiteindelijk voor. Je krijgt er een ervaring voor terug die je anders nooit zou meemaken, uitzichten die je voor de rest van je leven misschien nooit meer zo te zien krijgt. Zo hebben wij het geluk gehad dat wij een bijna continue rokende Fuego vulkaan te zien kregen, met zelfs twee keer een uitbarsting met échte lava. Daarnaast was het zo mooi weer, dat de sunset en sunrise ongelooflijk mooi waren, zelfs op basecamp niveau omdat wij vanwege de hoogteziekte niet in staat waren helemaal naar de top te gaan. Zo zou je toch bijna je angst vergeten hè?
Hoe ga je dit doen mét angst?
Je kan het zien als de metafoor van een snelweg versus een kronkelweg. Je kan ervoor kiezen altijd de snelweg te blijven nemen in je leven. Een makkelijke weg waarbij je weinig drempels of barrières ervaart (je bent snel van A naar B). Geen angst. Maar hierbij mis je de mooie dingen onderweg. Een andere optie is een kronkelweg, waarbij je wel barrières ervaart en tegenkomt (zoals stoplichten, zebrapaden, etc). Maar die je wel onderweg de tijd geeft om alle mooie dingen te zien in de omgeving en die je voert naar wat je écht belangrijk vindt in je leven. Durf dus het pad te kiezen mét angst op de korte termijn. Het uit de weg gaan van deze angst op de korte termijn voelt misschien comfortabel, maar op de lange termijn ben jij verder verwijderd van jouw waarden.
Ga het avontuur op de Acatenango vulkaan aan
Hopelijk is dit het zetje wat een ieder van jullie nodig heeft om deze hike te gaan maken, met name als je nog twijfelt en de angst op je probeert in te praten. Zo open en eerlijk schrijven over angst zou misschien bij een aantal mensen het idee oproepen dat een hike hiermee totaal niet gepromoot wordt. Maar ik doe het toch, omdat angst bij het leven hoort. Omdat angst net wat meer bespreekbaar mag worden en het niet in de weg hoeft te staan.
1 reactie.
Oehhh deze staat zéker hoog op mijn lijstje!