Mount Ararat is een opmerkelijke vulkanische berg in Oost-Turkije, dichtbij de grens met Armenië en Iran. Ik ervaarde dat dit stukje Turkije nog echt authentiek en onontdekt is en dat de meerdaagse hike naar de top van de berg een echte bucketlist-trekking is. Niet alleen omdat Ararat een vijfduizender is en de hoogste berg van Turkije, maar ook omdat de geschiedenis en cultuur rondom de berg niet te vergelijken zijn met andere bergen in de wereld. Ik neem je graag mee in mijn avontuur en deel de tips die ik heb opgedaan met je.
Mount Ararat / Ağrı Daği
Mount Ararat is de hoogste berg van Turkije en steekt ongeveer 5.137 meter boven de zeespiegel uit. De berg wordt in Turkije zelf voornamelijk Mount Ağrı genoemd. Naast de Grote Ararat (Büyük Ağrı Dağı) ligt de Kleine Ararat (Küçük Ağrı Dağı) van 3.925 meter hoog. Beide bergen zijn vulkanen. Ze zijn niet actief, maar bewegen wel. Daardoor worden ze langzaam maar zeker iets hoger. Dat komt doordat twee aardplaten tegen elkaar schuren en de grond omhoog duwen. Ararat wordt genoemd in verschillende religies, waaronder de Islam en het Christendom. Volgens de overlevering is de berg Ararat namelijk de plek waar de Ark van Noach na de zondvloed ongeveer is gestrand.
Ark van Noach
Volgens de islamitische overlevering werd de profeet Noach naar zijn volk gezonden om hen op te roepen tot monotheïsme en berouw. Noach predikte jarenlang, maar zijn volk weigerde te luisteren. Als reactie op hun ongeloof kondigde God een grote vloed aan om de wereld te reinigen. Net als in de Bijbelse versie, beval God Noach om een ark te bouwen om zijn gelovige familieleden en een paar exemplaren van elk dier te redden. Na de zondvloed legde de ark aan vlakbij Mount Ararat. God beloofde aan Noach dat Hij nooit meer een vergelijkbare vloed zou sturen om de aarde te vernietigen. Om zijn belofte kracht bij te zetten verscheen er een regenboog in de lucht.
Het klimaat bepaalt
Mount Ararat ligt in een gebied met een landklimaat, wat betekent dat de zomers warm en droog kunnen zijn, terwijl de winters koud en besneeuwd zijn. De lagere hellingen van de berg zijn begroeid met struikgewas en grasland, maar naarmate je hoger klimt, worden de rotsen talrijker en de vegetatie schaarser. Mount Ararat trekt per jaar zo’n 30.000 (geregistreerde) hikers en bergbeklimmers van over de hele wereld aan. De beste maanden om naar de top te gaan zijn juli en augustus. In die periode is de trekking technisch niet ingewikkeld, maar vereist wel een goede fysieke conditie en voorbereiding. In de winter kun je de berg alleen beklimmen als je voldoende ervaring hebt en de juiste gids bij je hebt.
Brings back memories
Het is niet makkelijk om Mount Ararat te bereiken. Twee dagen was ik al onderweg om in het oosten van Turkije te komen. Maar uiteindelijk stond ik daar dan, opkijkend naar de majestueuze Mount Ararat. Mijn hart bonzend van opwinding en avontuur. Het deed me denken aan mijn Kilimanjaro-avontuur van zes jaar geleden. Ook een vulkaan van 5000+ meter hoog, die als een grote joekel uit de aarde steekt, omringd door één andere vulkanische berg en verder vrijwel alleen maar open vlaktes. Net als bij de Kilimanjaro was het warm aan de voet van de berg, maar met de voorspelling dat het boven koud en winderig zou zijn.
Met mijn rugzak vol herinneringen, goede energie, water, energiebars, zonnebrand en warme kleding begon ik aan de wandeling naar boven. En al lopende kwam ik erachter dat deze berg toch zeker wel uniek is, maar daarover later meer.
De uitdaging
De ochtendzon glinsterde op de sneeuwtoppen en zorgde voor een bemoedigend uitzicht. De eerste stappen op het brede zandpad volgden elkaar op in een vlot tempo, maar al snel merkte ik dat het geen goed idee was om te hard van start te gaan. Mijn ademhaling versnelde al snel en mijn spieren moesten weer even wennen aan het klimmen. Nederland ligt natuurlijk rond de zeespiegel en het was al even geleden dat ik in de bergen was geweest. Ondanks dat de berg technisch niet moeilijk is en je zeker in het begin nog geen speciale gear of skills nodig hebt, is het toch een berg waar je meerdere uren achter elkaar op naar boven loopt en daarmee is het dus (voor veel mensen) ook een uitdaging.
Eyes on the price
Ondanks dat we “maar” tot 3300 meter liepen, werd de lucht ijler en voelde ik de opwinding van de hoogte. Na een paar honderd hoogtemeters gemaakt te hebben, verlieten we het brede zandpad en vervolgden we onze weg over stenen en gras naar boven. Het was warm en droog, maar het uitzicht naar de top liet duidelijk zien dat die omstandigheden veranderden als we helemaal naar de top zouden gaan. Wij liepen maar tot het eerste basecamp, maar eenmaal daar aangekomen, kon ik het knisperen van de sneeuw onder mijn voeten al bijna voelen. Nog maar zo’n duizend hoogtemeters over zand en steen voordat we de sneeuwgrens zouden bereiken.
Ik kom terug
Voor de andere klimmers in het kamp is het slechts een kwestie van nog een dagje extra lopen tot basecamp 2. Eenmaal geacclimatiseerd staat dag drie vervolgens in het teken van het bereiken van de top van Mount Ararat en weer afdalen tot kamp 2 of 1, afhankelijk van het weer, je energie en andere omstandigheden. Op dag vier dalen de klimmers helemaal af tot 2200 meter en worden ze teruggebracht naar het stadje Doğubeyazıt, waar ze de eerste dag ook zijn gestart. Vanwege tijdgebrek sloegen wij dag twee en drie over, al was de verleiding groot om toch nog door te gaan. Uiteindelijk bleef het toch bij de belofte om nog eens terug te komen voor de top en daalden we na een lunch in basecamp 1 weer af.
Ararat is een aanrader
Alhoewel ik alleen een dagje mocht proeven van de klim naar de top van de hoogste berg van Turkije, was het volle bak genieten geblazen. Een aanrader voor iedereen die van hiken in de bergen houdt en op zoek is naar een goede, maar technisch niet al te moeilijke uitdaging.
(Tekst gaat verder onder afbeelding)
Goed om te weten
Krijg je ooit de kans om naar dit deel van Turkije te reizen, is een bezoek aan Mount Ararat en de omliggende regio zeker de moeite waard. Het is een van de minst toeristische plekken waar ik ooit ben geweest, wat uitdagingen met zich meebrengt, maar ook hele bijzondere en unieke belevenissen. Hier zijn een paar interessante gegevens over zowel de berg als de regio:
1. Wennen aan de hoogte
Een berg van meer dan 5.000 meter beklim je niet zomaar even. Om te voorkomen dat je hoogteziekte krijgt, is het verstandig om eerst te wennen aan de hoogte. Om het acclimatiseren soepeler te laten verlopen kun je eerst een aantal andere bergen in de regio beklimmen. Zo kun je de naastgelegen Kleine Ararat (3.925m) op. Maar ook Köse Dağı (2.681m) is een optie. Die laatste berg ligt vlakbij de stad Ağri, wat ook een prima uitvalsbasis is als je Mount Ararat wilt beklimmen, omdat hier ook het vliegveld is en de hotels net iets luxer zijn. Nadeel is wel dat het nog zo’n anderhalf à twee uur rijden is naar Mount Ararat.
2. Boek een gids
Je bent alleen welkom op Mount Ararat als je je registreert bij de autoriteiten. Daarnaast moet je altijd in het gezelschap zijn van een gecertificeerde gids. De gids zorgt ervoor dat de expeditie zo veilig mogelijk verloopt. Je boekt een gids via een lokale reisorganisatie. Die partij kan dan ook meteen je permit, de juiste gear, een tent, eten, airportservice en hotel in Doğubayazıt voor je regelen. Partijen waar wij mee in contact zijn geweest, zijn Ararat Saltik Climbing, Ararat Trekking Tours en Agarta Outdoor. Die laatste heeft ook een outdoor winkel waar je gear kunt kopen of huren. Je vindt deze winkel in Doğubayazıt (İnegöl Cd. 109/1). Zoek je een gids om je in de regio rond te leiden, dan is Erhan Aden een aanrader. Hij weet super veel, brengt je naar de beste plekjes, is gezellig en spreekt goed Engels.
3. De keuze is niet reuze
Qua route naar de top heb je niet veel keuze. Er is eigenlijk maar één trail omhoog. De trekking begint altijd op 2.200 meter hoogte, waar je met een busje naartoe wordt gebracht. Lager starten kan niet, omdat het dan te ver lopen is naar het eerste basecamp en onderweg kamperen is niet veilig vanwege de wilde dieren die op de berg leven, zoals wolven en beren.
4. Zo kom je bij Ararat
Mount Ararat ligt nogal in een uithoek van Turkije. Dat heeft als voordeel dat het er nog echt authentiek is. Het nadeel is, dat je wat langer onderweg bent om er te komen. Vanuit Nederland vlieg je via Istanbul naar Ağri. We raden aan om een nachtje in Agri door te brengen, bijvoorbeeld in het Grand Cenas Hotel. Vanuit daar kun je gebruikmaken van bussen of een airportservice naar Doğubayazıt. Je kunt ook door Turkije reizen met een camper(bus). Vanlife is er namelijk erg populair en er zijn voldoende campsites te vinden. Boek je bijvoorbeeld via Ararat Trekking Tours, dan kun je je van op hun campsite naast Restaurant Noah achterlaten.
5. Een andere cultuur
De regio rond Mount Ararat heeft een rijke culturele geschiedenis, met invloeden van verschillende beschavingen, zoals het Urartiaanse rijk en het Ottomaanse rijk. Dit heeft geleid tot een divers cultureel erfgoed dat zichtbaar is in architectuur, tradities en het eten, maar ook in normen en waarden. Uit respect voor de Turkse cultuur is het goed om kleding te dragen die je benen en bovenarmen bedekt. Dit geldt vooral voor vrouwen, maar ook bij mannen wordt het gewaardeerd. Verder is het ook aan te raden om rekening te houden met de gebruiken van de lokale bevolking. Check als vrouw goed in welke (horeca)gelegenheid je welkom bent en welke (politieke) taboes je beter kunt vermijden als gespreksonderwerp. Kortom: pas je aan en dompel jezelf helemaal onder in de Turkse cultuur.
6. Must visits in de buurt van Ararat
Ben je de berg op geweest, trek dan ook nog minstens een dag uit om de bezienswaardigheden in de buurt te bekijken. We noemden de Ark van Noach al even. Ga zeker even langs het “Nuh’un gemisi” visitor centre voor een korte stop, als je in de buurt bent. Verder is het İshak Paşa-paleis de moeite waard om te bezoeken. Dit historisch paleis is ook wel bekend als het İshak Paşa Sarayı. Volgens de overlevering hebben de bouwwerkzaamheden 99 jaar geduurd, waardoor er voldoende tijd overheen is gegaan om verschillende invloeden terug te laten komen. Het resulteert is een mooi staaltje Ottomaanse architectuur met Seltsjoekse, Perzische en Armeense elementen. Vanaf het paleis heb je een fantastisch uitzicht over Doğubayazıt. Ben je eenmaal daar? Blijf dan zeker hangen voor het bekijken van de zonsondergang.
3 reacties. Reactie plaatsen
Geachte Mechteld,
Ik heb een foto van een Russische krant uit 1916, toen er nog géén fotoshop bestond waarop de Ark van Noach op de berg, en niet aan de voet van de berg in gezelschap van Russische militaire erbij te zien is. Het is dus volkomen onzin dat de Ark van Noach niet bovenop de Ararat te zien zou zijn.
Het is heel jammer Mechteld dat er geen reactie komt. Ik kan je de foto van de Ark van Noach in de krant toesturen, wanneer je mij een mailadres toestuurt. De zogenaamde zogenoemde Ark afbeelding aan de voet van de Ararat, kan gewoon niet de Ark zijn. De verhoudingen kloppen niet, en daardoor de juiste volume inhoud niet, waardoor dit object naar de Hebreeuwse uitspraak en letterlijke betekent van het Akkadisch Hebreeuwse woord, absoluut géén Ark genoemd kan en mag worden. Met andere woorden maak je iets publiek, dat niet klopt. In de wereld schijnt het alleenmaar, om roem, bekendheid en geld te gaan. Of iets de waarheid is, zal voor de meesten worst wezen. Ik schaam me soms voor de zogenoemde zogenaamde en zogeheten wetenschappers. Hoevelen plegen er een doktors titel géén plagiaat op universiteiten. Bovendien heeft wetenschap nieteens een leerstoel. In feite zijn het allemaal assisterende assistenten, in het belang van de zogeheten wetenschap. Is een student ergens niet mee eens, dan kunnen hij of zij vertrekken. Je bent in de naam van de wetenschap, als student verplicht mee te spelen met de competitie.
Hoi Jacques,
Wat mooi dat je zo gepassioneerd bent over de Ark van Noach en dat je dit ook graag aan anderen overbrengt. In dit artikel spreken wij over de Ark van Noach op de manier zoals wij dat in een bezoek ter plaatse hebben ondervonden. In het artikel spreken we dan ook niet over wetenschap, maar over het verhaal zoals het in de overlevering wordt verteld. Naast Ararat is een bezoekerscentrum dat men kan bezoeken. We laten het aan ieder voor zich om te geloven wat men wil en daar kracht uit te halen. Dat geldt voor jou, voor de lokale bevolking en voor alle anderen die zich met dit onderwerp bezighouden. Waar wij in geloven is dat we onze waardering voor onze mooie wereld aan anderen overbrengen, zodat zij ook kunnen genieten van al het moois dat moeder aarde ons te bieden heeft. Dat doen we met plezier, enthousiasme en positiviteit. En vooral ook zoveel mogelijk in samenwerking met officiële lokale organisaties, zoals ook in dit artikel is gebeurd. Veel plezier met de verdere studie naar dit mooie onderwerp.