Een vuurberg waarbinnen het kolkt en klotst van bloedhete magma. Een berg die zich nog jaren gedeisd kan houden, maar ook ieder moment kan uitbarsten. We hebben het hier natuurlijk over een vulkaan. Heb jij altijd al zo’n vulkaan met vuurspektakel van dichtbij willen zien? Dan is Indonesië een goede optie voor je. De eilandengroep ligt in de zogenaamde Ring van Vuur, een cirkel vol met vulkanen, gelegen in de Grote Oceaan. Alleen al in Indonesië vind je 127 actieve vulkanen. De twee bekendste vulkanen zijn de Bromo en Ijen. Het zijn meteen ook de twee populairste vulkaan-attracties van de bestemming. Maar het toffe eraan is wel dat je zowel de Bromo als de Ijen vulkaan kunt beklimmen. Wij combineerden dit in een kort avontuur. Een ervaring om nooit te vergeten en een aanrader voor iedereen die wel tegen een beetje viezigheid en afzien kan.
Een Indonesische beleving op weg naar de Bromo en Ijen vulkaan
Met verschillende reis- of tourorganisaties kan je een driedaagse tour boeken om de Bromo en Ijen vulkaan te bezichtigen en beklimmen. Dag één bestaat uit een busrit(je) van zo’n ongeveer 13 uur vanuit Yogyakarta richting een dorpje dichtbij de Bromo vulkaan. Nu kan je denken ‘wat saai zo’n lange busrit’, maar niets is minder waar. Je krijgt de full experience van een Indonesische busrit. Een afspeellijst pompend uit de speakers inclusief harde bass en wel vijf keer op repeat. Drukke wegen, chaotische rijstijl en bestuurders van auto’s en motoren die maar blijven claxonneren. Zonder gewenst resultaat, want er belandde een scooter met twee jongens bij ons achterop het busje. Het enige wat ze daar dan doen is uitstappen (dat nog wel hoor, mensen zijn hier namelijk hartstikke aardig), checken wat de schade is aan zowel persoon als auto en vervolgens weer doorrijden. Geen politie, verzekering, maar nada noppes niks.
Aan het eind van de avond kwamen we aan op onze bestemming. Ben je wel gesteld op je luxe, hygiëne en comfort? Dan is het een paar keer nadenken voordat je deze tour gaat doen of je erover heen zetten, want dat is ver te zoeken bij deze tour.
Bromo vulkaan beklimmen
Na vier uur slapen werden we midden in de nacht met een jeep naar een hoge berg gebracht waar we uitzicht hadden op de Bromo vulkaan. We kwamen hier aan zonder ontbijt, met vijf lagen kleding vanwege de kou en lichte moeite met ademen door de hoogte. Wat een plaatje. Rook kwam uit de vulkaan, er hingen wolken aan de onderkant van de vulkaan, waardoor de toppen er bovenuit staken en mooi zichtbaar waren. Het mooie, rode licht van de zonsopgang maakte het helemaal af. Tot dan toe hadden we misschien nog wel nooit zoiets fotogenieks gezien. Na hier in alle rust van de natuur genoten te hebben, werden we met de jeep naar de voet van de Bromo gebracht, volledig gehuld in mist.
Overal zag je mannen op paarden die je voor een bepaald bedrag omhoog konden brengen. Het was net een filmscène met een cowboy-achtige vibe. Wil je de Bromo vulkaan zelf beklimmen, dan is het een half uurtje omhoog lopen door het lavazand en -steen. Wij kozen natuurlijk voor het laatste. Een bizarre gewaarwording toen we boven kwamen. Je komt uit op de rand van de vulkaan, kijkend in een groot overweldigend gat (de krater) waar rook en een hard geluid uit komt. Ik kon het niet laten om ondertussen even te denken aan Mount Doom (voor alle Lord of the Rings fans). Waar in Nederland uiteraard alles (over)beschermd is, zonder enig risico en ze al lang hoge hekken zouden hebben geplaatst op deze rand, kan je hier gewoon letterlijk balanceren op het randje van de vulkaan. Niks geen regels of beperkingen, gewoon de échte ervaring.
Een karig intermezzo
Zoals ik al zei, er is bij het beklimmen van de Bromo en Ijen vulkaan geen sprake van taferelen die je terugvindt bij een all inclusive resort. Maar dit maakt de beleving van de tour juist ook weer compleet. Nadat we ons leven hadden geriskeerd op het randje van de Bromo, zaten we rond half 10 in de morgen alweer in het busje op weg naar de volgende bestemming. Om half 5 ’s middags kwamen we aan in het dorpje bij de Ijen vulkaan. Hongerig hebben wij een maaltijd achterover gewerkt, zodat we vervolgens om 19:00 uur al in ons bed konden kruipen in onze smoezelige kamer. Om 01.00 uur moesten we namelijk weer paraatstaan. Gelukkig waren we zo moe en voldaan, dat je niet merkt dat je rondjes ligt te draaien in een wat viezig bed en er hier en daar wat kleine beestjes door de kamer lopen.
Ijen vulkaan beklimmen
Na wederom een korte nacht, vertrokken we om 01.00 uur om vervolgens om 02.00 uur aan de hike te beginnen. Dit is van een ander kaliber dan het beklimmen van de Bromo vulkaan. De enige overeenkomst is dat het mega toeristisch is en je met massa’s mensen omhoog loopt. Om bovenop de Ijen vulkaan te komen, moet je veel meer meters en hoogte afleggen. Halverwege ga je de sterke zwavel ruiken die de Ijen vulkaan als scheetjes loslaat. Hiervoor krijg je ook een gasmasker mee, die je op een gegeven moment op moet zetten. Dit klinkt misschien heftig, maar dat valt reuze mee. Om 04.00 uur kwamen we aan op de top, toen het vetste pas begon.
Je daalt namelijk 800 meter af, de krater in. Hier hangt een mysterieuze en enigszins creepy sfeer zo in het donker. Wel had je een zaklamp bij je, en zeker niet als enige. Als je terug omhoog keek, was het enige wat je zag allemaal kleine lichtjes van zaklampen achter elkaar. Weer waande ik me in Lord of the Rings. Dit werd nog geloofwaardiger, toen we ook nog eens de Blue Fire te zien kregen. Dit is een – ja je raadt het al – blauw vuur, wat gecreëerd wordt door een of ander scheikundig en natuurkundig verschijnsel. De werking moet ik jullie onthouden, ik had geen natuur- en techniekprofiel op school. Na de afdaling weer omhoog gegaan voor een mooie sunrise. Sprookjesachtig! Vanaf hier heb je uitzicht over andere vulkanen en bergen en kan je de blue lake in de vulkaan zien. Na al deze mooie indrukken, die je dan weer in the pocket hebt, daal je weer af en komt dit prachtige Lord of the Rings avontuur op de Bromo en Ijen vulkaan tot een eind.
