Op zoek naar de bron van de Soča

De beroemdste rivier van Slovenië ontspringt in het nationaal park Triglav. Tussen ruige bergtoppen meandert de blauwe Soča zich een weg naar de Middellandse zee. De bron van deze rivier ligt midden in het nationale park. Je kunt er gemakkelijk met de auto komen, maar wie op zoek is naar meer avontuur kiest één van de vele wandelroutes naar de bron. Wij kozen voor het laatste en dompelden ons onder in de schoonheid van de Julische Alpen.

Nationaal park Triglav

Aan de westkant van het kleine Slovenië ligt één van de mooiste nationale parken van de Alpen: Triglav. In dit park staat de hoogste berg van het land. Het heeft een ruim 2800 meter hoge top, die de naam van het nationale park draagt. Het park is een paradijs voor natuur- en outdoor liefhebbers: zo kun je er naast wandelen ook fietsen, of heerlijk ontspannen aan de mooiste meren van Slovenië. De natuur en de biodiversiteit zijn overweldigend. Zo worden er in dit gebied nog regelmatig beren gespot. Je waant je in de Alpen, maar er zit een Sloveens sausje overheen. Kortom; dit is de ideale plek voor buitenliefhebbers die de Alpen op een net iets andere manier willen beleven.

Slapen in een Sloveense hut

Ons avontuur in Triglav start in de berghut Planinski dom Tamar; een hut die Sloveense traditie ademt. Wie gewend is aan de hutten in de Duitstalige gebieden van de Alpen, stapt in Slovenië een hele andere wereld binnen. De beginselen van deze hut stammen uit 1899, het interieur ademt authenticiteit en op de kaart vinden we alleen maar Sloveense lekkernijen. Op deze prachtige plek begint onze zoektocht naar de bron van de Soča. Veel is er over deze rivier al geschreven. Het blauwe water kent in Europa geen gelijke. Daarnaast leent de rivier zich uitstekend voor raft en canyoning avonturen. We staan daarom vol verwachting op en kunnen niet wachten om te beginnen.

De schoonheid van Triglav

Onze zoektocht naar de Soča is inmiddels in volle gang en pas nu zien we hoe mooi dit gebied is. Het is een combinatie tussen de grootsheid van de Dolomieten, vermengd met een snufje ruigheid van het Karwendel en de uitgestrekte bossen van het Zwarte Woud. Als het nationale park Triglav een recept was dan zijn dat de ingrediënten. Woorden schieten eigenlijk tekort om dit majestueuze gebied te omschrijven.

Vanaf de hut volgen we de sporen van de Alpe Adria Trail (AAT) en zijn op weg naar de Vršič pas. Tot aan deze pas is het op en af. Het eerste gedeelte van de route gaat steil omhoog, over soms moeilijk pad. Omdat we vroeg op pad zijn, zien we steenbokken. De bruine beren houden zich afzijdig. Na ongeveer anderhalf uur zweten bereiken we het hoogste punt van vandaag en kijken we uit over de hoogste bergtoppen van het nationale park.

Blauwer dan blauw

We dalen de Vršič pas af en weten dat het nu niet meer ver is naar oorsprong van de Soča. Onderweg vragen we ons af of de rivier echt wel zo helder blauw is: hoe vaak komt het niet voor dat de verwachting en de werkelijkheid verschillen? De bron van de Soča ligt ietwat verscholen tussen een nauwe rotsspleet. Het is dus niet zo makkelijk om erbij te komen. We banen ons een weg langs het smalle pad en houden ons vast aan de staalkabels. En dan zijn we er. Vanaf de rand van het ravijn kijken we voorzichtig naar beneden. Dit is dus waar het allemaal begint. En over het helderblauwe water is geen woord gelogen: het is echt blauwer dan blauw!

Triglav of ‘Triglove’?

We hebben de bron van de Soča dus gevonden. Voldaan lopen we stroomafwaarts richting het gehucht Trenta, de eindbestemming van vandaag. Op weg naar een lekkere portie Palatschinken, een soort van belegde pannenkoek die in de Adriatische landen als traditioneel gerecht op vele menu’s staan. Dit is pas de eerste dag in het nationale park, maar we zijn al verkocht. Gekscherend grappen we dat we een diepe vorm van ‘Triglove‘ voelen: een diepgewortelde liefde voor de Sloveense natuur en het enige nationale park dat het land rijk is.