Ik zit aan mijn full scotisch breakfast en zie vanuit mijn ooghoeken de eerste wandelaars vertrekken vanuit het hotel. Vandaag staat de dagtocht tussen Rowardennan naar Inverarnan op het programma. Een prachtige hike etappe van de West Highland Way (WHW) in Schotland. Mooie en uitdagende wandelpaden langs de oevers van Loch Lomond. Ongeveer 21 kilometer. Ik verwacht, met stops, er 6 uurtjes over te doen. Om er een uitdagend element aan toe te voegen heb ik mij vandaag een doel gesteld. Vandaag ga ik “op jacht” naar de Schotse wilde geit. Ik moet hem zien.
De schotse wilde geit
Snel schrok ik de laatste restjes van de scrambled eggs en de witte bonen met tomatensaus naar binnen. Een laatste flinke bak koffie. Ik kan er tegenaan. Vanaf hier geen auto’s of fietspaden meer. Alleen wandelend lukt het om langs het laatste stuk van het meer van Loch Lomond bij Inverarnan te komen. De natuur is prachtig en op dit stuk van de WHW wordt heel af en toe de schuchtere wilde geit gespot. The Ferral Goat. Hij leeft hier in de grotten en bossen. Ik vraag mij hardop af wat het nut van mijn voornemen is. Net of ik nog nooit eerder een geit heb gezien? Toch moet ik deze schotse wilde geit zien!
Achterop
Maar eerst andere dingen aan mijn hoofd. Ik loop achterop. Zeker 6 solo wandelaars lopen nog voor mij. Daar heb ik een hekel aan. Ik heb ze bijna allemaal wel een keer onderweg gesproken op de andere hike-dagen van de WHW route. Ik wil altijd voorop lopen en in het prachtige uitzicht en natuur geen andere mensen zien. Ondanks dat ik echt wel weet dat er meer mensen zijn en ik zeker niet alleen ben, wil ik dat gevoel van eenzaamheid toch graag voelen.
Inhaalrace
De inhaalrace is begonnen! Gedurende de ochtend haal ik de ene naar de andere wandelaar in. Tijd voor een praatje of even relaxed genieten van een stopplek heb ik niet. Alleen twee snelle Schotten die ik gisteravond aan de bar ontmoette, lopen nog voor me. Whiskey is toch wel een goede brandstof. Mijn tempo is fors. Ik moet ze nu haast wel een keer gaan inhalen.
Een Schot in het vizier
Het duurt dan ook niet lang voordat de eerste Schot in mijn vizier komt. Hij is aan het lanterfanten. Moe? Bij het passeren kijkt hij mij opgewekt en met een über happy face aan.
Did you see it?!
What should I have seen?
The ferral goat!!! It was there. Just a couple of hundred meters back!
Ik baal. Baal als een stekker. Had de zeldzame schotse wilde geit kunnen zien. MOETEN zien! Nee, ik moest weer als een dwaas zo snel mogelijk van A naar B rennen. Wat een sukkel. Op een van de mooiste en beroemdste wandelpaden van Europa ben ik alleen maar mensen aan het inhalen en aan het oppassen dat ik niet struikel over rotsen. Niet om me heen gekeken. Niet genoten.
Stoppen met rennen. Starten met genieten
Ik neem mij direct voor andere nuttige en zinvolle doelen te stellen. Stoppen met rennen! Een geit zien?! Koekoek! Ik moet starten met om mij heen te gaan kijken en eens te gaan genieten. Het prachtige en veel bezongen Loch Lomond ligt voor mijn neus. Ik heb mazzel. Het is nog niet te laat. De dag is nog niet voorbij. Het is nooit te laat.
De bootjes varen op het kalme water van Loch Lomond. Een enkel eiland dobbert in het inmense meer. Het tempo neerwaarts bijstellen geeft een goed gevoel. Ik heb zin in de laatste kilometers naar Inverarnan. De hike van vandaag is uitdagender dan ik had verwacht. Rotsachtige paden langs de oevers van het meer. Die 6 uur ga ik ook niet halen. Waarom zou ik ook. In de verte zie ik de eenzame wandelaar uit Israël aankomen. Wat zou hij voor een bijzonder verhaal te vertellen hebben?
Wat zijn jouw doelen en waar sta jij in het leven? Kijk je voldoende om je heen of ben je aan het rennen?
Leuk als je een keer mee gaat hiken in Schotland.