Af en toe zijn er van die momenten dat je je meteen ergens thuis voelt. De warmte, en in dit geval ook de geur van lekker eten, komt je tegemoet. Vanaf moment één weet je dat dit een place to be is. De Hochschoberhütte is zo’n thuis. Het is een van de hutten die wij bezochten tijdens onze vierdaagse huttentocht in de Debant vallei in Nationalpark Hohe Tauern. De gemütliche Hochschober hut wordt gerund door mensen-mens ‘Harry’ (Harald) Lucca (52 jaar). Wij stellen deze bijzonder gastvrije chefkok graag aan je voor.
Harry, vertel eens: hoe is het allemaal begonnen?
Tot mijn 40e was ik chefkok in mijn eigen restaurant. Jarenlang deed ik niets anders dan werken. Gemiddeld zo’n 18 uur per dag. Die levensstijl was zo ongezond. Op een gegeven moment voelde ik het overal in mijn lichaam. Dat was het moment dat ik besloot dat het roer om moest. Dat ik moest gaan genieten van het leven. Dus heb ik mijn restaurant verkocht.
Kort daarna ging ik zes weken door Tibet reizen met een paar andere Oostenrijkse hikers. Toen we terugkwamen in Oostenrijk werd een van mijn reisgenoten gebeld door de huttenwaard van de Alpenverein. Hij runde een van de hutten van die vereniging en de waard vroeg of hij nog iemand wist voor de Hochschoberhütte. De reisgenoot keek mij aan en ik zei direct “Ja, waarom ook niet?!” Het plan was om er 2/3 jaar voor te gaan. Dat was in 2006. We zijn nu 12 jaar verder en ik zit hier nog steeds met veel plezier. Inmiddels heb ik geen plannen meer voor de toekomst. Ik zie wel hoe het loopt.
Het is overduidelijk dat je deze hut met passie runt. Waar komt dat vandaan?
Dit is niet zomaar een hut. Het is mijn thuis. En ‘mi casa es su casa’. Ik vind het belangrijk dat mijn gasten zich ook thuis voelen. Dat zijn voor mij de mooiste momenten. Goed eten helpt daarbij. Laat dat nou net een van mijn specialiteiten zijn. Ik maak bijna alles zelf. Want als het eten goed is, dan gaan mensen drinken. ‘The kitchen opens the cellar’. Dat is hoe ik deze hut het liefste run.
De liefde gaat dus door de maag. Welk gerecht moeten jouw gasten echt proeven?
Al mijn gerechten zijn gebaseerd op de Noord-Oostenrijkse keuken. Daar kom ik zelf vandaan en daar ligt mijn expertise. Je kunt iedere dag kiezen uit ongeveer vijf verschillende gerechten. Maar geen dag is hetzelfde. Ik pas de gerechten continue aan. Iedere week heb ik één ‘special dish’. Mijn signature dish van deze week is bloedworst met rösti, uien, appel, rozijnen en chili. Een perfecte combinatie.
“Andere mensen gaan naar ‘the gym’. Ik loop wekelijks een berg op en af met kilo’s eten en afval.”
Hoe ziet jouw leven in de Hochschoberhütte eruit?
Het seizoen begint altijd in de tweede week van juni en eindigt ergens tussen half/eind september (afhankelijk van het weer). Zelf ben ik hier een week eerder om alle voorbereidingen te treffen. Het is dan ijskoud binnen. Zo koud dat ik de oven drie dagen lang non-stop moet stoken om het warm te krijgen. Ondertussen maak ik alles schoon. In die week komt ook de helikopter omhoog met alle zware spullen voor het hele seizoen. Denk aan bier en wijn. De rest van de boodschappen draag ik zelf naar boven. Dat doe ik iedere week opnieuw. De andere kant op, neem ik al het afval dan mee naar beneden. Ik zie het als mijn workout. Andere mensen gaan naar ‘the gym’. Ik loop wekelijks een berg op en af met kilo’s eten en afval.
Wat is je favoriete moment van de dag?
Iedere dag is geweldig, maar de ochtend is mijn favoriet. Ik sta iedere dag om 4:30u op. De zonsopkomst is dan nog achter de bergen, maar het wordt al wel iets lichter. Ik begin de dag met het bakken van vers brood en strudels. Via mijn koptelefoon luister ik muziek, terwijl ik de hut helemaal voor mezelf heb. Dat duurt tot 6:00/6:30u. Dat moment starten de eerste gasten hun dag met het ontbijt.
“Ik sta iedere dag om 4:30u op om vers brood te bakken. Het is mijn favoriete moment van de dag.”
Er staat een klein tentje verderop. Van wie is die?
Die is van mij. Daar slaap ik zelf in als de hut is volgeboekt. Dat gebeurt zo’n 50x per seizoen. Ongeveer de helft van de dagen dus. Ik vind het heerlijk. Ik voel me er zelfs beter dan binnen in de hut. Binnen is er altijd wel geluid van iets of iemand. Buiten is het helemaal stil. Het enige dat je hoort, is de rivier en de regendruppels. Verder helemaal niets.
Wat vindt je vrouw hiervan?
Mijn vrouw is niet bij mij in de hut. Zij runt ons bedrijf in Monaco. Daar woon ik de rest van het jaar. Ze vindt het natuurlijk niet top dat ik hier een paar maanden per jaar ben, maar ze heeft het geaccepteerd. Ze heeft overigens ook geen tijd om hier in de zomer te zijn, want zij runt ons andere bedrijf; Lucca & Co.
De master bedroom kost 15.000 euro voor vijf dagen. Maar dat is dan wel inclusief alles.
In de zomer in de Hochschoberhütte, in de winter in Monaco. Hoe ziet je leven in Monaco eruit?
Samen met mijn vrouw heb ik dus nog een bedrijf. Dat draait om Event management & hospitality. Onze grootste events zijn de Formule1 races in Monaco, Singapore en Abu Dhabi. Tijdens de Formule1 in Monaco verhuren we gedurende vijf dagen een yacht met vijf tweepersoons slaapkamers. Leuk weetje: die boot was ooit van het Amerikaanse topmodel Gigi Hadid. Dat geeft wellicht een beeld van hoe luxe het is. De master bedroom kost 15.000 euro voor vijf dagen. Maar dat is dan wel inclusief alles.
Een luxe jacht in Monaco tijdens de Formule 1, dat klinkt als een hele andere wereld dan de Hochschoberhütte. Wat doe je dan precies?
Mijn vrouw verzorgt alle project management, plus Marketing&Sales. Ik doe de Food&Beverage. Ons handelsmerk daarbij is onze Oostenrijkse gastvrijheid. Mijn vrouw komt namelijk ook uit Oostenrijk. We importeren alle producten iedere nacht vers uit Oostenrijk. Op de boot heb ik een keuken van 9m2. Daar bereid ik alle gerechten voor onze gasten. Dat vraagt wat improvisatie en dat is wat het juist zo tof maakt om te doen.
Wil je dat concept niet uitbreiden gedurende de rest van het jaar?
Het event in Monaco is in mei. Net voordat ik naar de Hochschoberhütte vertrek. Tijdens de races in Singapore (september) en Abu Dhabi (november) hosten we alleen een aantal gasten. We hebben dan geen eigen locatie, maar regelen vooraf en ter plaatse alles voor de gasten. We zijn dan dus meer personal assistants. Daarnaast doen we ook een paar Motor GP events. Deze activiteiten samen houden ons het hele jaar bezig. We willen niet meer hoeven doen dan dit. ‘Being rich is having time.’
Hochschoberhütte – Een paar feiten op een rij
- Gebouwd in 1923
- Afgebrand in de winter van 1983. Niemand weet hoe dat kon gebeuren
- Opnieuw opgebouwd in 1987
- Geopend in de zomer. Gesloten in de winter
- Er zijn 7 summits om te beklimmen rondom de hut
- Verder zijn er een hoop andere trails om te lopen
- De hut is bereikbaar vanaf de parkeerplaats Oberlaichnek (Ainet) or vanuit de Lienzer hütte.
- Er is plaats voor 48 personen per nacht
- Een bed is te boeken via de website of telefonisch
- Je betaalt 26 euro per persoon (tenzij je lid bent van een Alpen verein, dan krijg je korting)
- Voor halfboard betaal je 27 euro extra
- Honden zijn altijd welkom. Harry loves dogs
3 reacties. Reactie plaatsen
Wat maken jullie een prachtige reis! Jaloersmakend.
Volgend jaar wil ik ook gaan hiken met mijn harige vriend en ik heb daar een vraag over; hoe weten jullie waar honden welkom zijn? Zoeken jullie dat van tevoren op of gaan jullie gewoon en als het niet kan slaap je buiten in een tent of ligt je hond buiten oid?
Ik volg jullie avonturen graag, prachtig om te lezen!
Hoi Paulieke,
Wat tof dat je een bericht stuurt! Super leuk om te lezen dat je onze avonturen volgt 🙂
We moeten eerlijk toegeven dat hiken met een hond af en toe wel een uitdaging is. Zeker niet bij iedere hut/hotel zijn ze gecharmeerd van onze harige vrienden. Bij de Hochschoberhütte werd onze hond bijvoorbeeld met open armen ontvangen. Bij de Wangenitzsee hütte daarentegen waren ze een stuk minder blij met hem. Je kunt het beste vooraf bij de lokale toerismebureaus informeren waar honden welkom zijn. Daarnaast raden we sowieso aan om de hutten vooraf te reserveren, want dan weet je zeker dat je na een dag hiken een bed hebt om te slapen. (Dat kan vaak nog tot kort van tevoren.) Bij de reservering kun je dan aangeven dat je een hond meeneemt. Tijdens het hiken kan de hond grotendeels los lopen. Al zijn er ook stukken waar de hond even aan de lijn moet, omdat er bijvoorbeeld koeien of andere dieren lopen. Wij vinden het in ieder geval een toegevoegde waarde dat onze hond erbij is op deze reis. Zeker doen dus!
Hopelijk kunnen we je de komende tijd nog meer inspireren met onze avonturen.
Groetjes Mechteld
Dankjewel voor de tips! Geniet nog daar en ik lees graag meer 🙂