Met niet meer dan 50 kilometer per uur hobbelen we met de trein van oost naar west-Argentinië. Je zou ook in twee uur naar het westen kunnen reizen, maar wij kozen dit keer voor slow travel. Even een versnelling lager, meer tijd om alles om je heen in je op te nemen en milieubewust te reizen. Vanuit San Antonio Oeste vertrokken wij op een vrijdagavond met El Tren Patagonico naar Bariloche. Een treinreis van zo’n 14 uur. En hoe kom je die 14 uur nou lekker door? Wij planden tijdens deze treinrit onze hikes die we vanuit Bariloche wilden gaan lopen. En één daarvan werd de hike naar Refugio Otto Meiling, waar we naast de gletsjer op de Cerro Tronador overnachtten in ons tentje.
San Carlos de Bariloche, de perfecte uitvalsbasis voor hikers
Bariloche is dé plek voor outdoorliefhebbers. Gelegen aan de rand van het Andesgebergte maak je vanuit Bariloche de mooiste wandel- en fietstochten langs de beroemde zeven meren, over hoge bergen en door dichte bossen. Nahuel Huapi National Park is een van de populaire nationale parken waar je terecht kunt voor een goede dosis avontuur. En vogelspotters opgelet! Rondom dit gebergte spot je namelijk een bijzondere inwoner – het grootste vliegende wezen ter wereld – de Andescondor. Wij gingen vanuit Bariloche met de bus naar Pampa Linda, om vanuit hier de hike naar Refugio (berghut) Otto Meiling te doen en te overnachten naast de gletsjer op de Cerro Tronador. De berghut ligt op de hellingen van de Tronador, op een hoogte van zo’n 1.900 meter, tussen de gletsjers Alerce en Castaño Overa.
Van Bariloche naar Pampa Linda
Pampa Linda ligt zo’n 90 kilometer ten zuiden van Bariloche. Tijdens onze busreis hiernaartoe doemt het ene fenomenale uitzicht na het andere op. De laatste kilometers van de rit voeren ons over een slecht onderhouden en onverharde eenbaansweg, maar dat is vrij normaal in Argentinië en daar wen je snel aan. No problemo! Over de route vanaf het startpunt naar Refugio Otto Meiling loop je ongeveer vier uur. Je kunt ervoor kiezen om heen en terug te lopen in één dag, maar wij vinden het leuk om te overnachten naast de gletsjer, dus hebben we bij het toerismebureau in Bariloche alvast een mooi plekje voor onze tent geregeld.
De eerste etappe richting de gletsjer
De hike vanuit Pampa Linda naar Refugio Otto Meiling wordt beschouwd als één van de beste hikes in de regio. Het pad is goed gemarkeerd en de tocht biedt vele miradores met spectaculaire landschappen. Na ongeveer een uur eenvoudig wandelen bereiken we de Castaño Overa rivier die we middels een brug kunnen oversteken. Vanaf hier volgen we het paardenpad al zigzaggend de bergen in. Als je fit bent, kun je her en der wat shortcuts nemen die de weg naar boven sneller en korter maken, maar wel steiler zijn. Heb je wel meteen een goede workout te pakken.
Via de Castaño Overa gletsjer naar onze slaapplek
Na ongeveer een uur goed klimmen, bereiken we de eerste uitzichtpunten over de Castaño Overa gletsjer en Cerro Tronador; met 3.478 meter de hoogste top van dit gebied. In de verte zien we kliffen met watervallen van ongelofelijke hoogte die neerstorten in de Castaño Overa rivier. Langzaam maar zeker gaan we ook voorbij de boomgrens en vanaf dit punt wordt de route een stuk zwaarder. Het pad verandert in een soort klimgebied waar we over rotsen moeten klauteren en enkele steile passages moeten oversteken. Niet alleen het pad verandert drastisch, ook de uitzichten worden dramatisch mooi. Na ongeveer 4,5 uur wandelen bereiken we Refugio Otto Meiling op een hoogte van 1.922 meter. Tijd om onze overnachtingsplek naast de gletsjer klaar te maken nu het nog licht is, je kunt het beter maar vast gehad hebben. Dit doen we op een mooi beschut plekje in een steencirkel. Ideaal tegen de koude gletsjerwind.
De gastvrijheid van Refugio Otto Meiling
De berghut werd gebouwd in 1950 en dankt zijn naam aan de Duitse bergbeklimmer die zich in het gebied vestigde en talloze eerste beklimmingen maakte naar punten die nu symbolisch zijn in het Nahuel Huapi National Park. De huttenwacht bestaat vandaag de dag uit drie Argentijnen die het hele seizoen (oktober tot mei) in de hut wonen. Om de zoveel weken wandelen ze naar het dorp om nieuwe bevoorrading te halen. Je kunt in de hut namelijk ook een verrukkelijk avondmaal bestellen, welke zelfs met een flesje wijn komt, if needed. De nummer één regel is wel dat je al je afval zelf weer mee naar beneden neemt. Vrij logisch natuurlijk.
Terwijl we genieten van het uitzicht op onze slaapplek naast de gletsjer, met op de achtergrond Cerro Tronador, delen we met onze nieuwe Argentijnse vrienden een yerba mate. Dit is een typisch Argentijns drankje. De Argentijnen drinken het zoals wij koffie drinken, maar het is eigenlijk meer een thee. En dan met een flinke hoeveelheid cafeïne. Het is gebruikelijk om je mate te delen met de mensen waar je mee bent. Je drinkt het via een metalen rietje uit een kalebas waar je steeds wat warm water bijgiet vanuit een thermosfles. Mocht je je afvragen waarom je iedere Argentijn met een thermosfles ziet lopen, dit is de reden.
Overnachten naast een gletsjer is mysterieus
Na een gezellige avond in het Refugio is het bedtijd. In het donker zoeken we onze weg naar de tent. Gelukkig zijn we goed voorbereid met onze hoofdlampjes. De koude wind van de gletsjer en de besneeuwde Cerro Tronador waait langs ons af en we zijn blij als we in onze donzen slaapzak liggen. En hoewel dit niet het moment is om aan de puma’s in Patagonië te denken, is dit toch iets wat me wel even wakker houdt. Gelukkig kan ik die gedachte gauw loslaten en realiseer ik me hoeveel geluk we hebben dat we overnachten naast een gletsjer. Daar liggen we dan, in een tentje op een koude helling van een berg in de Andes. Het is er muisstil, maar om de zoveel tijd horen we de gletsjer. Het klinkt als donderslagen in de verte, alsof er storm op komst is. Overnachten naast een gletsjer heeft iets mysterieus. Soms is het alsof de gletsjer zingt. Er komt een uniek geluid vanaf dat wordt veroorzaakt door de temperatuursveranderingen van het ijs. Het is buitengewoon bijzonder om met deze oer-geluiden van moeder natuur op de achtergrond in slaap te vallen naast een gletsjer. Een ervaring pur sang.
Wakker worden na een overnachting naast de gletsjer
In de ochtend verlicht en verwarmt de zon langzaam onze tent. Zodra we de tent openritsen bevestigt het panoramisch landschap weer in wat voor belachelijk mooie omgeving we overnacht hebben. De gletsjer ligt er ook weer mooi bij en we nemen even moment om de omgeving te verkennen. Terwijl er op ouderwetse manier een lekker kopje koffie voor ons gebrouwen wordt in het Refugio, cirkelen er opeens een vijftal condors vlak boven ons. Dit is oprecht dé kers op de taart, voordat we weer terugkeren naar Pampa Linda.
Bereid je goed voor als je gaat hiken rondom Bariloche
Of beter: als je gaat hiken in Patagonië. Waar wij het gewend zijn om in elk willekeurig dal een dorpje tegen te komen als we in de Alpen wandelen, is dat in het Andesgebergte wel anders. Hier kom je niet snel dorpjes tegen. Hier kom je zelfs amper mensen tegen. En daarom is het verstandig om de voorbereidingen voor een hike in Patagonië niet te onderschatten. Voor elke hike die je maakt moet je je online registreren bij de Argentijnse overheid. Ook ben je verplicht om je terugkomst weer te melden. Dat laatste is van belang, omdat ze anders een zoektocht zullen organiseren om je te vinden.
Zorg voor goede outdoorkleding voor alle weersomstandigheden
Je hebt het vast al vaker gehoord. In Patagonië kun je alle seizoenen en weersomstandigheden binnen één dag meemaken. En dan wil je wel goed voorbereid zijn. Zorg er daarom voor dat je outdoorkleding bij je hebt van goede kwaliteit. Een lekkere donsjas, regenjas, muts en handschoenen zijn zeker niet overbodig. Liefst ook nog een gore-tex broek. Ook als de lucht helemaal blauw is. Het weer kan hier altijd omslaan.
Nog even over El Tren Patagonico van San Antonio Oeste naar Bariloche
Wij namen dus de langzame trein naar Bariloche. Die trein rijdt alleen op vrijdagen en dat betekent dat het boeken van deze treinreis wel wat planning vereist in je reisschema. Ook is het wel een aanrader om op tijd je stoelen te boeken, aangezien veel lokale bevolking ook met deze trein door Patagonië reist en de trein iedere week vol zit. Omdat we de hele nacht doorrijden besparen we ook direct een overnachting. Dat is dan ook meteen mooi meegenomen.
