Het Oostenrijkse architectenbureau Studio Precht, opgericht door Chris en Frei Precht, zag hoe in heel de wereld steeds meer outdoor plekken gesloten werden door de pandemie. Hierop bedachten ze het Parc de la Distance, een soort doolhof voor de 1,5 meter-samenleving.
Parc de la Distance: Afstand houden en toch even naar buiten
Chris zag zelf hoe in zijn omgeving en in de rest van de wereld outdoor plekken, zoals parken en stranden gesloten werden als gevolg van de pandemie. Dit leverde gelijk veel vragen op bij hem. Want hoe zou er een park uitzien als het was ontworpen de met regels die er nu zijn gesteld? En hoe zou dit ontworpen park eigenlijk kunnen functioneren in de samenleving, ook als dit alles weer voorbij is. Met deze vragen is hij aan de slag gegaan voor het ontwerpen van Parc de la Distance.
Parc de la Distance is als een doolhof
Als snel zag hij een soort doolhof voor zich waar de bezoekers genoeg afstand kunnen houden tot elkaar. Gescheiden door 90 centimeter brede heggen zijn er verschillende routes die je kan wandelen. De verschillende routes zullen ongeveer 600 meter lang zijn en brengen je van de rand van het park naar het middelpunt. Uiteraard zul je ook weer terug moeten naar de uitgang, in totaal zal het een wandeling zijn van ongeveer 20 minuten. Heerlijk om even tijdens de pauze je benen te strekken.
Franse en Japanse tuinen als inspiratie
De inspiratie voor het park haalde Precht vanuit andere delen van de wereld. Zo werd hij geïnspireerd door de baroktuinen uit Frankrijk, waar heggen en planten vaak zorgen voor geometrische vormen. Denk bijvoorbeeld eens aan de prachtige tuinen van Versailles. Daarnaast geeft hij aan de Japanse Zen-tuinen als voorbeeld te hebben genomen doordat ze hierbij vooral ronde bewegingen en vloeiende lijnen gebruiken.
Dit park zou zomaar eens in Wenen kunnen komen
Zijn plan is om het park ergens op een mooie plek in Wenen te plaatsen. Waardoor ook na de pandemie mensen er gebruik van kunnen maken. Om bijvoorbeeld aan de drukte van de stad te ontsnappen. Want wanneer ben je nou echt alleen in een openbare plek? Met het Parc de la Distance hoopt hij ook na de crisis dit gevoel te kunnen overbrengen.
