Wandelen op het legendarische uiteinde van het Europese vasteland | Pointe du Raz

Ik neem je mee naar een van de meest westelijke punten van Frankrijk. Daar waar het laatste stukje van het Europese vasteland in de eindeloze oceaan verdwijnt. Waar de golven ongenadig op de rauwe, scherpe rotspunten beuken. Die plek is Pointe du Raz. Een Grand Site de France, die al eeuwenlang onderwerp van gesprek is. Een must visit voor als je in de Bretonse regio Finistère bent. Al hebben we eigenlijk nog een betere tip voor je. Wat die is? Je leest het hieronder.

Het begin en het einde van de aarde

Finistère is een regio in Bretagne met een bijzondere naam. In het Bretons betekent het namelijk zowel “het einde” als “het begin van de aarde”. Hoe dat eruit ziet, wordt duidelijk bij Pointe du Raz. De 70 meter hoge kliffen boren als een mes in een pakje boter de zee in. Mede hierdoor werd Pointe du Raz niet alleen het symbool van Finistère, maar ook een van de bekendste plekken in Bretagne. Vanaf de parkeerplaats leiden er meerdere routes naar de punt. Wij raden aan om de route onderlangs te nemen, waarbij je langs Porzh Bestre loopt. Dat is het haventje dat vroeger werd gebruikt om de vuurtorenwachters te bevoorraden. Vanaf dat haventje volg je dan een stukje van de GR34 trail naar Pointe de Raz.

Een stormachtige legende

Een andere reden waarom Pointe du Raz zo bekend is, is vanwege de rijke verhalen over deze plek, die al eeuwenlang de ronde doen in Bretagne. Zo staat Raz de Sein, de zeestraat tussen Pointe du Raz en het eiland Île de Sein, al eeuwenlang bekend om zijn verraderlijke stromingen en gevaarlijke wateren. Volgens de lokale legende leefden hier sirenen, verleidelijke zeewezens die met hun gezang zeelieden in de val lokten. Ze trokken hen naar de rotsachtige kust, waar schepen vaak vergingen op de scherpe kliffen. Het gerucht ging dat de zielen van degenen die verdronken voortleefden in de golven rond Pointe du Raz, en dat ze tijdens stormachtige nachten te horen zijn in het huilen van de wind en het gebrul van de zee.

Een toeristische trekpleister

Aan jou de keuze of je wilt checken of deze verhalen een kern van waarheid bevatten. Hoe dan ook is het goed om te weten dat Pointe du Raz al jarenlang een enorm populaire plek is. Inclusief betaalde parkeerplaats, souvenirwinkels en brede, geplaveide wandelpaden. Ondanks dat het er buiten het hoogseizoen een stuk rustiger is, zul je er nooit echt alleen zijn. De betaalde parkeerplaats dient overigens wel een goed doel. De opbrengsten worden gebruikt om de natuur te behouden. 

Wil je toch graag voet zetten op Pointe du Raz, maar het toeristische deel skippen? Stel je navigatie dan in op het nabijgelegen Pointe du Van en neem je wandelschoenen mee.

Pointe du Van

Pointe du Van is het iets minder toeristische broertje van Pointe du Raz. Hier kun je gratis je auto parkeren, kom je minder mensen tegen én heb je een goed uitzicht op Pointe du Raz. Het is een rustige plek waar je de wind en golven kunt horen, en vanaf hier heb je een goed uitzicht op Île de Sein, het eiland voor de kust. Er staat ook een kleine kapel, Chapelle Saint-They, die de moeite waard is om te bezoeken.

De wandeling

De wandeling van Pointe du Van naar Pointe du Raz is ongeveer 12 kilometer (heen en terug). Je volgt daarbij het pad van de GR34, wat een fantastische, goed onderhouden trail is, die langs de volledige kustlijn van Bretagne loopt. Halverwege de route van Pointe du Van naar Pointe du Raz, kom je langs Baie des Trépassés, wat letterlijk “Baai van de Overledenen” betekent. Als we naar de geschiedenis en verhalen hierboven kijken, kun je vast al raden waar die naam vandaan komt? Juist; van de vele scheepswrakken die hier aanspoelden door de verraderlijke stromingen.

Maar wees gerust. Tegenwoordig is het een rustig strand, dat vooral populair is bij surfers. Het is een goede plek om even uit te rusten en van het uitzicht te genieten, voordat je klim naar Pointe du Raz begint. Bij Pointe du Raz kun je nog even rondlopen, om vervolgens dezelfde route weer terug te nemen naar Pointe du Van, waar je zo’n 4 uur later weer arriveert.

Als je er dan toch bent

In de buurt overnachten? Slow Camp Embruns d’Herbe is een dikke tip. 17 jaar geleden eigenhandig ontworpen en gebouwd door architect Franck en zijn vrouw. De accommodaties zijn volledig gemaakt van natuurlijke materialen, zoals hout, stro en zandsteen. De onbegrensde tuin is ontworpen op basis van permacultuur en gaat helemaal op in de omgeving. 

Je ontbijt eet je bij L’épicerie générale, een charmant dorpswinkeltje waar je tussen de locals zit. ‘s Avonds een goede Bretonse crêpe eten? Dan ga je naar Crêperie du Cap (al zijn de pizza’s van Ty Forn ook top.)