Na een paar dagen slecht weer, is de zon eindelijk doorgebroken. Het belooft een stralende dag te worden. Ondanks dat het al juli is, is er de afgelopen dagen veel sneeuw gevallen. In verband met het bijbehorende lawinegevaar besluiten we vandaag toch geen extra vierduizender te beklimmen voor de 100% Women Peak Challenge. Maar de bergen lonken ons wel. Daarom besluiten we een mooie gletsjerwandeling te maken. Dat is immers één van de toffe activiteiten om te doen in Saas-Fee in de zomer.
Saas-Fee in de zomer
Saas-Fee is veruit het bekendste dorp van het Saastal in Zwitserland. Eén van de redenen daarvoor is dat het dorp wordt omgeven door maar liefst 13 vierduizenders. De aanwezigheid van de imposante bergen voel je overal om je heen in het gezellige dorp. In de winter is deze plek natuurlijk een feestje voor wintersportliefhebbers. Maar ook in de zomer is Saas-Fee the place to be. Je kunt er de toffe via ferrata Gorge Alpin doen. Maar ook de gondels draaien dan volop, zodat je er de mooiste hikes kunt maken. Er ligt immers zo’n 350km aan wandelpaden. Daarnaast kun je, als je de juiste expertise in huis hebt, ook je eigen pad volgen over de gletsjers. En dat is precies wat wij deden tijdens onze dagtocht over de Allalingletscher.
Van Felskinn naar Mattmark
Vanuit Saas-Fee nemen we deze zomer ’s ochtends de eerste Alpin Express gondel helemaal omhoog naar Felskinn op 2991 meter. Ook als je niet over de gletsjer gaat lopen, is deze plek een aanrader. Wat een uitzicht! En dan te bedenken dat het alleen nog maar beter wordt vandaag. Vanaf Felskinn gaan we namelijk via de Brittania hut naar de Mattmark Stausee. Onderweg passeren we een paar gletsjers. Tijd dus om ons klaar te maken voor het eerste deel van de tocht. We rusten onszelf uit met helm, gletsjerbril, klimgordel, stijgijzers, ijsbijl en touw. Zo zijn we helemaal klaar om te gaan.
Op naar de Brittania hut
In de flank van de berg lopen we over de Chessjengletsjer naar de Egginerjoch. Het is maar een klein stukje lopen, maar toch zijn we blij dat een paar mensen voor ons nog net iets eerder zijn vertrokken. Op die manier hebben zij het pad voor ons gebaand en kunnen wij hun voetsporen volgen. Op die manier voorkomen we dat we diep wegzakken in de onbekende sneeuw en kunnen we optimaal genieten van het prachtige panorama om ons heen. Vanaf Egginerjoch zien we de Brittania hut al liggen. Er zijn twee manieren om er te komen. Omdat we de juiste uitrusting bij ons hebben én een ervaren gids, besluiten we de hoogste, meest rechtstreekse route te nemen. Na een goede 2km te hebben gelopen, komen we aan bij de hut op 3030 m, waar een heerlijke taart en een bakje koffie op ons wacht.
Genieten van de Allalingletsjer
Het oorspronkelijke plan was om tijdens onze trip de Allalin te beklimmen. Dat is een van de makkelijkere vierduizenders van Zwitserland en daardoor een perfecte berg om te acclimatiseren. Uiteindelijk deed het weer ons besluiten onze plannen te wijzigen, maar gelukkig kunnen we er nu toch een beetje van genieten. We beklimmen weliswaar niet de top, maar traverseren vandaag wel de Allalingletsjer, waardoor we ook de berg goed in ons vizier hebben. De gletsjer kun je overigens niet missen als je eenmaal bij de Brittania hut aankomt. Mits je niet net in een grote wolk gehuld bent, net als wij op dat moment. Gelukkig wachtte onze portie mooi uitzicht even later op ons.
Voorbij de Mattmarkgletsjer trail
Vanaf de Brittania hut lopen we nu de andere kant van de berg een stukje naar beneden. Het eerste deel volgen we de Mattmarkgletsjer trail. Uiteindelijk willen we, net als deze trail, uitkomen bij de Schwarzbergschopf, wat de perfecte lunchplek blijkt te zijn. Maar we lopen eerst nog een stuk door, de Allalingletsjer op. De lucht is inmiddels strakblauw, de zon schijnt volop en de sneeuw kraakt onder onze voeten. Wat mij betreft kan de dag nog eindeloos duren, maar omwille van de tijd besluiten we op een gegeven moment toch links af te buigen. Op een rustig tempo, gezekerd aan het lange touw, banen we ons eigen pad over de gletsjer om uiteindelijk weer op de Mattmarkgletsjer trail uit te komen. Wat een tocht!
Lunch met een view
Na zo’n zes kilometer te hebben gelopen, bereiken we de Schwarzbergschopf, waar een aangename verrassing op ons wacht. Een mooier uitzicht op de Mattmark Stausee kun je namelijk waarschijnlijk niet hebben. Zo groot en groenblauw, wauw, wat indrukwekkend. En ook die plek wordt omringd door hoge bergtoppen en een nieuwe gletsjer, de Schwarzberg. We vinden er een paar prima stenen om ons op neer te zetelen en doen ons tegoed aan het uitzicht en een lunchpakket dat nu nog beter smaakt.
Op naar de Mattmark Stausee
Vol met nieuwe energie vervolgen we onze weg naar Mattmark. Vanaf de lunchplek rest ons alleen nog het pad naar beneden. We kunnen nog een paar goede blikken op de gletsjer werpen, maar laten de sneeuw achter ons en lopen vanaf nu volledig in het groen. Verspreid over een goede 3km dalen we zo’n 600 hoogtemeters. Het goede pad als ondergrond zorgt ervoor dat we vlot afdalen. Net na de schuur, die we onderweg passeren, verlaten we de bredere weg waar we op uit zijn gekomen nog even voor een smaller paadje. Maar uiteindelijk bereiken we toch echt het stuwmeer, waar we de weg naar links, door de tunnel volgen om bij de bushalte uit te komen. Daar staat de bus al op ons te wachten. Terug naar Saas-Fee, waar we verder genieten van de rest van de dag en de zomer.
Veiligheid voor alles
Een kleine, maar erg belangrijke toevoeging aan dit verhaal, is dat we deze tocht aflegden onder leiding van een gecertificeerde gids. Elsie Trichot navigeerde ons feilloos over de gletsjers, waarbij ze rekening hield met alle omstandigheden en situaties. Hierdoor was deze hike veilig en verantwoord. Beschik je zelf niet over de juiste kennis en uitrusting, ga dan nooit zonder gids op pad in de sneeuw.
){kind=link}