Terschelling hebben we tijdens een eerder bezoek al eens met de (huur)fiets verkend. Op deze manier krijg je een goed idee van de grootsheid en verscheidenheid van het Waddeneiland. Met wat doortrappen kun je (als je dat zou willen) het hele eiland van west naar oost en weer terug berijden. Als je last van haast hebt, kun je in deze ene dag alle plaatsjes van Terschelling doorkruisen. Maar waarom zou je? Je kunt er ook een aantal dagen over doen en je verwonderen over de weidsheid van de polders, de ruigheid van de duinen, de serene stilte van de bossen en de gezelligheid van de dorpjes. We namen daarom extra de tijd en gingen struinen op Terschelling.
Struinen op Terschelling
Om nog meer van Terschelling te kunnen genieten hebben we dit keer gewandeld. En het struinen op Terschelling was een feest. Sowieso, omdat er op Terschelling meer dan 300 kilometer aan wandelpaden te vinden is. De hectiek van het dagelijks leven laat je, als het goed is, al in Harlingen achter je. En dan zorgt wandelen op Terschelling voor een ongelooflijke rust en een groot vrijheidsgevoel.
Meestal als je gaat wandelen in een natuurgebied, kom je wel bordjes tegen die je vertellen hoe de route loopt, wat je moet en vooral ook wat niet mag. Hartstikke goed natuurlijk, maar het kan ook anders. Naast verschillende uitgezette en goed aangegeven routes door de VVV en Staatsbosbeheer, is misschien wel de grootste charme van wandelen op Terschelling dat je zo goed als overal in de natuur vrij kunt wandelen. Het begrip wandelen wordt voor het gevoel naar een hoger level gebracht; op Terschelling wandel je niet, maar struinen op Terschelling doe je daar. In het broedseizoen is alleen de Boschplaat in het uiterste oosten hierop een uitzondering.
Wandeling plannen
Het is wel handig om van tevoren te bedenken waar je ongeveer wilt wandelen, want wandelen aan de Noordzeekant is compleet anders dan wandelen aan de Waddenkust. En ook het oosten heeft weer een ander karakter dan het westen. Zo kan je op Terschelling kiezen voor een strandwandeling of een boswandeling. Of uiteraard een combinatie van alles.
Je krijgt gegarandeerd fantastische uitzichten (en misschien ook wel inzichten). Verdwalen is niet mogelijk. Bijna altijd kom je wel op een punt terecht dat je in het westen de vuurtoren van West-Terschelling, de Brandaris zijn kop boven de einder, ziet uitsteken. En een ander markant herkenningspunt in het westen van het eiland is de grote zeeden die bovenop het Arjensduin staat.
Gebaande paden? Weg ermee!
Eenmaal op pad, merk je al snel dat je de gebaande paden achter je laat. Je gaat een kant op, waarvan je vermoedt dat het voorbij die bocht nog mooier zal worden. En je wordt niet snel teleurgesteld. Of je nu bij het duinmeertje van Hee staat, door een meanderend bosweggetje gaat, door de weilanden kuiert of de top van een duin beklimt, het is allemaal van een weldadige rust en schoonheid. En vergeet niet om de zee te zien wentelen in het zonlicht. Helemaal de punten waarop alles samen lijkt te komen: het bos dat het weiland omarmt en tegelijkertijd de duinenrij kust. Hoe mooi wil je het hebben?
Nou, hoe mooi wil je het hebben?
