Wandelen is supergezond voor je fysieke en mentale gesteldheid. Maar zoals bij alle outdooractiviteiten, kan ook hiking gepaard gaan met blessureleed. Vooral voetproblemen komen veel voor, maar ook andere kwalen. Een waarschuwing vooraf: dit is een blog vol met hiking ellende.
Blaren
Met stip op één in de lijst met hiking ellende: blaren. Iedere wandelaar kent dit wel. Een dikke blaar kun je het beste doorprikken aan de onderkant of zijkant. Handig om hiervoor een veiligheidsspeld in je ehbo-setje mee te nemen; steriliseer deze dan eerst even door ‘m in een vlammetje te houden. Laat het blaardak verder intact, dus niet open knippen, en plak er daarna een gaasje of pleister over. Een kleine blaar kun je direct afplakken met tape of een speciale blarenpleister. Voorkomen is natuurlijk beter dan genezen. Gelukkig zijn er legio adviezen, zoals intapen, insmeren, dubbele sokken, sokken binnenstebuiten, talkpoeder, andere schoenen, inlopen, etc. Maar iedere voet is anders, dus je moet zelf uitvinden wat voor jouw voeten het beste is.
Hielspoor
Pijn onder de voet bij de hak kan ontstaan als het peesblad onder de voet geïrriteerd of ontstoken raakt bij de aanhechting aan de hiel. Dit ontstaat door overbelasting, als je bijvoorbeeld niet gewend bent aan lange wandelingen, lang over hard asfalt loopt of je schoenen niet goed dempen. Speciale zooltjes, goede schoendemping en tijdelijk rust zijn de oplossing. Neem hielspoor in ieder geval serieus, want de klachten kunnen soms hardnekkig zijn.
Shin splints
Pijn langs de scheenbenen komt vooral bij hardlopers voor, maar ook bij wandelaars. Ook deze blessure ontstaat door overbelasting, vooral bij lang wandelen op een harde ondergrond. Als zooltjes en goede schoenen met demping niet helpen, kan het verstandig zijn om de stand van je voeten en enkels eens goed te laten beoordelen.
Marsfractuur
Dit heet ook wel een stress-fractuur. Door veel en lang lopen, waarbij er continu druk staat op dezelfde plek in de voet, ontstaat er een scheurtje of breuk in een middenvoetsbeentje. De pijn kan geleidelijk, maar ook plotseling ontstaan. Met de juiste behandeling kan het goed en restloos genezen, maar het duurt vaak wel lang. Pijnklachten in de midden- of voorvoet (‘metatarsalgie’) kan nog vele andere oorzaken hebben, en doorlopen is meestal niet verstandig. Je kunt te rade gaan bij een podotherapeut, fysiotherapeut, sportarts of huisarts.
Tekenbeet
Een teek is een klein beestje met hele nare gevolgen. Eigenlijk niet de teek zelf, maar de bacterie Borrelia die overgebracht kan worden door een besmette teek. Borrelia veroorzaakt de ziekte van Lyme. Ongeveer 1 op de 5 teken is besmet met Borrelia. Daarom is het belangrijk om jezelf na een hike op teken te controleren. Teken kruipen bij voorkeur naar je liezen, knieholtes, oksels, bilspleet, randen van ondergoed, achter de oren en in je nek. Ongeveer 2 op de 100 mensen krijgt de ziekte van Lyme na een tekenbeet. Niet iedereen krijgt dezelfde klachten, maar meestal treedt er eerst een ring of vlek op rond de besmette tekenbeet. Een dokter kan de ziekte behandelen met antibiotica.
Hongerklop
Vooral fietsers zullen dit kennen, maar ook bij een lange wandeltocht kan het optreden: je bent helemaal door je voorraad bloedsuiker heen en je voelt je zwak en slap. Je kunt je ook misselijk, trillerig en duizelig voelen. Je kunt niet verder en moet een pauze nemen om iets te eten met veel koolhydraten (suikers). Zorg bij een lange wandeltocht daarom altijd dat je voldoende drinken en tussendoortjes bij je hebt.
De zon
Natuurlijk is het heerlijk om op een zonnige dag te hiken. Maar een overdosis zon kan veel ellende geven, en dat merk je meestal pas als het te laat is. Zonnebrand, uitdroging, oververhitting of een zonnesteek kunnen je een heel ziek gevoel geven, en het kan ook echt gevaarlijk verlopen. Water, een pet en zonnebrandcreme zitten daarom in de basisuitrusting van elke hiker. Het tegenovergestelde, met onderkoeling, bevriezing en sneeuwblindheid, is overigens ook geen pretje.
Rugzakverlamming
Tot slot een zeldzame maar typische hikersblessure: bij een zogenaamde rugzakverlamming krijg je een verlamming van de schouder doordat een zware rugzak een zenuw in je schouder afklemt. Er ontstaat een afstaande stand van het schouderblad, wat betekent dat het schouderblad uitsteekt als een vleugel. Het is belangrijk om je backpack goed af te stellen en op je heupen te dragen om deze zenuwaandoening te voorkomen.
En ga zo maar door
En dan hebben we het nog niet eens gehad over spierpijn, blauwe teennagels, pijnlijke knieën en verzwikte enkels, kramp, brandnetels en berenklauw. Maar laat je zeker niet afschrikken. Hiking is fun!
