W Trek in Torres del Paine; een ervaring om nooit te vergeten

Inmiddels een jaar terug, toen we nog naar de andere kant van de wereld konden vliegen zonder enige aarzeling. Toen je nog van trip naar trip leefde en niet wist dat Nederland / Europa ook veel te bieden heeft. Tja dat was een jaar geleden even anders dan nu. Gelukkig hebben we de herinneringen nog. Een van mijn favoriete herinneringen is de W trek in Torres del Paine, Patagonië. Ik neem je graag weer even mee op reis.

Torres del Paine in Patagonië

Begin 2020 gingen Suus en ik richting Chili om daar een trip te maken van drie weken. In het zuiden van Chili ligt het bekende Patagonië. Hier hadden wij natuurlijk al van gehoord maar echt het fijne wisten we er nog niet van. We wilden graag een meerdaagse trekking doen, dus gingen we een paar maanden van tevoren op onderzoek uit. Toen we research gingen doen,  werd er vooral gesproken over het nationaal park Torres del Paine en de W Trek. Dit was onze eerste kennismaking. De beste reistijd voor Patagonië is van oktober tot en met begin mei. Dit was een meevaller want onze Chili trip stond al vast en zou eind januari zijn. 

Voorbereiden op de W Trek

Eigenlijk begint de W Trek al bij de voorbereiding. Ze zeggen dat deze voorbereiding minstens een half jaar van te voren start, maar bij mij en Suus was dit niet. Twee maanden van tevoren gingen we research doen (november 2019) en waren we het er al snel over eens dat we de W-trek wilden lopen. Maar hoe gingen we dit aanpakken? Campings boeken en een eigen tentje mee? Refugios boeken? Een kant en klaar pakket boeken? Het kan op verschillende manieren.

Al snel kwamen we erachter dat veel organisaties al vol waren geboekt, campings ook. Wat nu? Uiteindelijk hebben we meerdere berichten gestuurd naar een aantal organisaties. Met een beetje geluk bleek de organisatie ‘Howlander’ nog plek te hebben. De W Trek Express van vier dagen inclusief toegang tot het park, eten en slaapplaats in een tentje. Eerst schrokken we van de prijzen, maar we waren het er snel over eens dat geld moet rollen en de boeking was gemaakt!

Van oost naar west in Torres del Paine

Suus deed een rondreis door Zuid Amerika en Malou kwam haar opzoeken in Chili. Om vervolgens in Patagonië te komen, hebben we een vlucht geboekt vanaf de hoofdstad Santiago naar het zuidelijke Puerto Natales. Dit is één van de uitvalsbasissen om richting het nationaal park Torres del Paine te vertrekken. In dit dorp konden we onze pakketjes ophalen bij de organisatie ‘Fantastico sur’, dit was een lokale organisatie waar Howlander zaken mee doet. In de pakketjes zaten onder andere de entreebewijzen, vouchers voor een aantal keer ontbijt, lunch, diner, Pisco Sour welkom drankjes, een bidon, een dagboekje met pen en een handdoek. Vanaf een busstation in Puerto Natales zou de volgende dag onze trip naar het park starten. Onze route ging van oost naar west. Ook kun je de W Trek ook van west naar oost hiken. 

Dag 1 – Refugio Central en Base Torres Lookout

Vanuit Puerto Natales vertrokken we rond 7:00u richting de entree van het nationaal park. Hier startte de trip naar onze eerste camping, Refugio Central. Deze dag stond meteen een mooie highlight op het programma; de hike naar ‘Base Torres Lookout’ (900m hoogte). Tijdens deze hike hebben we alle seizoenen ervaren. We begonnen met stralende zon en eindigden helaas op de top in de sneeuw en hagel. Hierdoor hadden we geen zicht op de beroemde Torres.

Er wordt gezegd dat de lucht snel dicht trekt, maar vervolgens ook weer snel op kan klaren. Echter waren we inmiddels zo doorweekt en was het zo koud op de top door de weersomstandigheden dat we na een kwartier weer terugwaarts gingen. Na zo’n 10 minuten terugwandelen leek het een beetje open te trekken, dus zijn we teruggerend om mogelijk nog een glimp van de Torres mee te krijgen. Die glimp is gelukt maar daar is ook alles mee gezegd. Achteraf konden we hier wel om lachen, op dat moment was het vooral afzien en koud!!

Op de terugweg richting camping Central zagen we verschillende regenbogen, wat het wandelen in meerdere seizoenen wel bijzonder maakt. Deze dag hike was ongeveer zeven uur lopen, met tien minuten lunchpauze in de regen. Als je denkt dat een regenjas van ongeveer 100 euro goed genoeg was, heb je het toch mis. Mijn regenjas was niet bestemd voor vijf uur lang regen. De kruidvat poncho van Suus was nog beter. Dus ga voor kwaliteit wanneer je naar Patagonië gaat. Eenmaal in de Refugio Central hebben we van alle faciliteiten gebruik gemaakt, een warme douche was nog nooit zo lekker. De pisco sour en een driegangen diner smaakte ook heerlijk. Geheel opgewarmd in de Refugio konden we warm onze tent in. De camping en Refugio zijn prachtig gelegen. Met een beetje geluk kun je de Torres vanaf daar al zien.

Dag 2 – Cuernos

De natte kleren hebben een poging gedaan te drogen over de kachels van de Refugio. Op de sokken en schoenen na was alles wel droog. Even afzien dus, maar schoenen drogen tijdens het wandelen ook gelukkig. Na een uitgebreid ontbijt konden we onze lunchpakketten ophalen en meenemen tijdens onze volgende dagtrekking. Dus natte sokken aan en gaan. Deze tocht was richting Cuernos, wat hoorns betekent, was voornamelijk vlak en kort. We liepen langs verschillende meren af.

Onderweg kwamen we een aantal grote rotsen tegen. Malou kon haar sport nog uitoefenen. Echter was boulderen met hiking schoenen niet zo’n goed idee. Wel een happy end en een mooie foto (#dontriskyourlifeforaphoto). Ook het weer liet ons niet in de steek en we hebben, voornamelijk in de zon, ongeveer vier uur lang gelopen. Tijdens de hike konden we onze waterflessen hervullen in de stromende beekjes.

Bij de Refugio Cuernos wachtte ons weer een Pisco Sour. Deze Refugio zag eruit als een soort skihut, gelegen aan een groot meer. Omdat het in deze tijd van het jaar pas om 21:30u donker werd, hadden we na de hike nog een heleboel uren om in en rondom de Refugio te chillen en andere hikers te ontmoeten. De tentjes stonden recht naast de Refugio, dus we konden na een goed gevuld diner rollend de tent in.

Dag 3 – Refugio Frances en Lookout Frances

Vanuit Cuernos moesten we eerst een uur hiken richting onze volgende camping Frances. Vanuit daar startte we de dag hike richting ‘Lookout Britanico’ (800m hoogte). Deze hike kwam langs de Frances Glacier en aan het eind was een panorama view op verschillende bergen en meren. Een hele mooie wandeling. De meeste mensen gingen tot ‘lookout Frances’, dus het was extra leuk om de rest van de tocht met een klein groepje voort te zetten.

Tijdens deze tocht hike je vooral naast een rivier, door het bos en door een groot oppervlakte (afgebrande?) bomen. Op de top hadden we tien minuten de tijd om te genieten van het uitzicht en het lunchpakketje, vervolgens trok het helaas dicht. Echter was het uitzicht zo mooi dat we geen seconde spijt hebben gehad van deze tocht. De terugweg was voornamelijk in de regen, maar door het bos vingen we geen wind waardoor het niet koud was.

Bij Refugio Frances kregen we wederom onze Pisco Sour en een warme douche. Frances lag aan hetzelfde meer als Cuernos. Helaas was het uitzicht niet te zien vanwege de regen. De Refugio was erg simpel en geen gelegenheid om warm te zitten voor degene die in een tent sliepen. Als je de Refugio had geboekt sliep je in een Dome, een rond gebouw met verschillende stapelbedden en een houtkachel. Gelukkig hadden we vrienden gemaakt en konden we na het diner even een boekje lezen en opwarmen bij de houtkachel. Vervolgens gingen we vroeg onze tent in om warm te worden.

Dag 4 – Paine Grande en Grey lookout

In de ochtend vertrokken we weer vroeg de natuur in richting het eindpunt van de W Trek, namelijk ‘Paine Grande’. Deze tocht kwam langs een aantal meren, over bruggen en bood uitzicht op verschillende bergtoppen. Het weer stond ons bij en we hadden goed de vaart erin. Vanuit Refugio Paine Grande hadden we nog tijd om een tocht te maken naar ‘Grey lookout’. Dit is het begin van de Grey Glacier.

De heenweg hadden we windkracht acht tegen en up hill. Door de wind en al vier dagen hiken in de benen hadden we deze tocht iets onderschat. Maar het uitzicht op de immens grote gletsjer was heel speciaal en de wind was ook wel een ervaring. De terugweg ging als een trein vanwege de wind in onze rug. We gingen rennend naar het einde van onze W Trek en konden dag vier in Torres del Paine met een high five en een Pisco Sour afsluiten.

Vanuit Paine Grande pak je eerst een boot en volgens een bus terug naar Puerto Natales. s’ Avonds laat kwamen we aan bij ons hostel en konden we terugkijken op een geslaagde W Trek; vier dagen met prachtige uitzichten, alle weersomstandigheden die je je kunt bedenken, mooie en mindere Refugio’s, vaak lekker eten, etc. Met mijn analoge camera heb ik vele mooie uitzichten en momenten in Torres del Paine vast kunnen leggen.