In ongeveer 190km loop je helemaal van de Matterhorn in Zwitserland tot aan de Mont Blanc in Frankrijk. Dat is de Walker’s Haute Route. Een bijzondere langeafstandswandeling die ooit werd ontwikkeld als wandelalternatief op de Haute Route voor skiërs. In 6-15 dagen hike je all the way van Zermatt tot aan Chamonix. In drie artikelen schrijf ik over mijn ervaringen bij het hiken over de Walker’s Haute Route. In deel 1 beschreef ik de prachtige eerste dagen van de tocht. In deel 2 ging het onder andere over het geweldige, geïsoleerde Val des Dix. Dit is het derde en laatste deel van mijn tocht, met als hoogtepunt Fenetre d’Arpette.
Vergelijkend warenonderzoek
De volgende dag is een lichte teleurstelling na het schouwspel van de vorige etappe. Het pad daalt af naar het dal, via dorpen zoals Verbier, waar de rijken onder de rijken hun chalets hebben. Om alles maar een positieve draai te geven, zien we dit als een uitgelezen kans om een vergelijkend warenonderzoek te doen naar de kwaliteit van koffie en croissants in verschillende tentjes. Wat blijkt? Ze zijn allemaal heerlijk als je “hikertrash” bent!
Hoewel de dag weinig spectaculair is, wordt dit gecompenseerd door de vriendelijke mensen die we overal tegenkomen en naar onze avonturen vragen. Meermaals worden we verwezen naar mooie musea in de regio waar we ongetwijfeld aan onze trekken zouden moeten komen. De dag eindigt uiteindelijk in Champex. In dit dorp komt de Haute Route samen met de Tour des Mont Blanc. De campings zitten daardoor vol met hikers. En iedereen weet, waar campings zijn, zijn ook Nederlanders. Blij wisselen we informatie uit met iedereen die we tegenkomen, om de geheime mooie plekjes te identificeren.
Fenetre d’Arpette
De volgende dag is er nog zo eentje waar we naar uit hadden gekeken. De oversteek naar de Franse grens markeert onze één na laatste dag. Om de laatste bergkam over te komen naar het dal waar ook Chamonix ligt, heb je meerdere keuzes. Een langere en lagere, of een steilere langs een bergpas genaamd Fenetre d’Arpette. Die laatste kan ik, bij goed weer, zeer aanraden! Niet alleen is de klim spectaculair, maar aan de oostkant ligt een lange, mooie gletsjer op een paar honderd meter van het pad. Hier is geen sprake van gevaar maar zeker sprake van een spectaculair uitzicht.
De afdaling vanaf Fenetre d’Arpette vervolgt zich in het heetst van de dag. We moeten oppassen om niet uit te drogen en zorgen dat we veel zonnebrand blijven smeren. Tegen het einde van de dag bereiken we de Franse grens. We zien hoe het dal zich uitstrekt en aan het einde van het dal zien we Chamonix al in de schaduw van de Mont Blanc liggen. Hier zetten we onze tent op en eten onze laatste goedkope maaltijd terwijl de zon de Mont Blanc rood kleurt.
De victoriemars
De laatste dag staan we met een (extra brede) glimlach op. Een eitje, dat wordt het vandaag. Langs de vallei dalen we langzaam af naar Chamonix door verschillende, verrassend pitoreske dorpjes. Het pad is erg makkelijk begaanbaar en een beetje saai na alle avonturen van daarvoor. Dit maakt echter niet uit, want we hebben onze tocht bijna afgerond. Als we Chamonix dan eindelijk binnenlopen, rollen we zo een terras op voor onze overwinningsmaaltijd en vieren het met een paar biertjes.
Het is niet moeilijk om de hikers te herkennen. Tussen de welgeklede toeristen zitten hier en daar andere groepjes met een voldaan gezicht, met roodbruine kleur. Had je ze niet herkend aan uitstraling, dan zeker wel aan de geur die zich ontstaat na een week op de trail. We heffen het glas en dromen weg met het uitzicht van de Mont Blanc met haar mooie gletsjers. Op naar het volgende avontuur!
Meer avonturen van Friso volgen? Check zijn Instagram.
