Bulgarije is een erg onontdekte parel als het om wandelen en andere outdoor activiteiten gaat. En een bezoekje aan dit land is absoluut de moeite waard, want in Bulgarije kun je kiezen tussen twee prachtige gebergtes, het Rila gebergte en het Pirin gebergte. Wij kozen voor het Rila gebergte omdat hier de hoogste berg van de Balkan – de Musala met 2925 meter – ligt en omdat het ideaal gelegen is. Vanuit Nederland vlieg je eenvoudig op Sofia en vanuit daar is het ongeveer 90 kilometer. Let erop dat die 90 kilometer wel ongeveer 2 á 3 uur duren met een auto.
Epische en prijsvriendelijke hikes in het Rila gebergte
Bulgarije en het Rila gebergte zijn ideaal om een weekje te hiken en ook niet al te veel geld uit te geven. Voor een overnachting in een berghut betaal je ongeveer € 10 – 15. Dit is wel exclusief eten, maar een flinke maaltijd heb je al voor € 5.
Het Rila gebergte staat er om bekend dat het weer snel om kan slaan en daarom is het goed om je up-to-date te houden wat betreft de weersverwachtingen. Wij hadden bijvoorbeeld een 5 daagse hike in gedachten, maar dit werd uiteindelijk een 4 daagse hike vanwege het weer. Het voordeel van het rila gebergte is dat je redelijk snel weer in het dal bent omdat het een relatief klein gebergte is.
Een mooi begin bij wintersportdorp Borovets
Wij kozen ervoor om te beginnen bij Borovets, een dorpje wat voornamelijk bestaat voor wintersportoeristen. In de winter kun je hier dus goedkoop de latten op. In de zomer is het een beetje een spookdorpje, zo sliepen wij in een redelijk groot hotel met slechts één ander stel. Dat geeft wel aan dat het dorpje het voornamelijk van de toeristen in de winter moeten hebben. In de zomer kom je hier om lekker een van de weinigen te zijn.
Een meerdaagse tocht door Rila gebergte
De eerste dag zijn we flink wat meters gestegen (1000 – 1200 meter), maar er is ook een mogelijkheid om met de lift te gaan. Wij hadden de grote Musala hut in gedachte als eerste overnachting, maar die bleek dicht te zijn. Check dus vooraf goed of de hutten open zijn in de zomer of winter. Twee uur verder lopen was de Musala shelter die een goede 100 meter onder de top lag. Er was niet echt avondeten en geen ontbijt, dus weet goed waar je aan begint en zorg dat je goed voor jezelf kan zorgen. Wel een pan met linzensoep en als je geluk had waren er nog wat koude biertjes of cola. Een oudere vrouw die runde de shelter daar en kon nauwelijks Engels. In de shelter was ook geen elektriciteit, enkel in de keuken een klein agregaatje voor eigen gebruik. Het had ook geen toiletten, dus je moest een mooie rots opzoeken om je behoefte te doen. Je wordt dan wel beloond met een prachtig uitzicht!
Zonsopkomst op de Musala
De volgende dag gingen we voor zonsopkomst weg zodat we op de top de zon mochten zien opkomen. De Musala is niet de hoogste en de moeilijkste top, maar het Rila gebergte en het gebied rondom is prachtig. En zeker als je vroeg gaat is de zonsopkomst adembenemend. Sommige mensen namen hun tent mee omhoog om net iets onder de top te kamperen. Vanuit de top is er een prachtig wandelpad richting onze bestemming: de Grancar hut. We liepen over een kam en moesten nog ongeveer drie kleine topjes beklimmen.
De Grancar hut in het Rila gebergte
De Grancar hut was gelegen bij een meertje en zag er van binnen uit zoals het er 20 jaar gelegen waarschijnlijk ook uit zou hebben gezien. Zoals eigenlijk de meeste berghutten in Bulgarije (of in ieder geval in het Rila gebergte) zijn ze nauwelijks onderhouden en zeer primitief. Je gaat een beetje terug in de tijd. Je merkt dat er ook weinig geld wordt uitgegeven door initiatieven om het te onderhouden. Niet te vergelijken met de berghutten in bijvoorbeeld de Alpen. Maar het was er dan ook niet druk en het had ook juist wel weer wat. De paden waren trouwens wel goed aangegeven. En het eten was er heerlijk, zo genoten we elke dag van een shopska salade. Een typisch Bulgaars gerecht, en waarschijnlijk komen de ingrediënten uit hun eigen tuintjes daar.
Ripni Ezera hut
De volgende dag ontdekten we het Rila gebergte nog wat meer en gingen we van de Grancar hut naar de Ripni Ezera hut. Ezera betekent meer in het Bulgaars. Dit was werkelijk waar een prachtige route langs veel verschillende soorten landschappen. Uitgestrekte valleien, rotsige wandelpaadjes en begroeide wandelpaden waar je soms onderdoor moest kruipen. En we kwamen nog een klein stukje sneeuw/gletsjer tegen. En hier en daar een prachtig viewpoint van waar je het Pirin gebergte kon zien (bij mooi weer). Eenmaal terug in de vallei zagen we een groep wilde paarden. Die kwamen dichtbij en waren echt indrukwekkend, kregen de neiging om erop te gaan rijden maar ook om te vluchten. Grote sterke beesten, niet normaal. Vanuit een pas zag je als je goed keek twee meertjes (Ezera) met daar tussen onze hut als bestemming.
De toeristenpleister van het Rila gebergte
Vanuit daar ging je omlaag naar het Rila klooster. Een toeristentrekker. Vanuit Sofia gaan er meerdere keren per dag bussen op en af naar dit klooster. Het Rila klooster wordt nog steeds gebuikt als retraite center, waar je even helemaal in stilte tot jezelf kan komen. Vanuit het rila klooster kan je dus eenvoudig de bus terug pakken naar Sofia. Een prachtig busritje staat je te wachten tussen onder andere de zonnebloemvelden.
