Onlangs schreef ik een artikel over mijn wandeling van vorig jaar, de West Highland Way, een prachtige tocht door de Schotse laag- en hooglanden. Een wandelroute voor zowel beginners als gevorderde lopers en een echte must voor op je wandel bucketlist. Zelf heb ik de hele route gekampeerd, met zoveel mogelijk wildkampeerplekken. Ondanks het gure weer was dit wel een extra ervaring van de hele tocht, en had ik het gevoel echt één te zijn met de natuur. Wat zijn de beste spots en welke dorpen passeer je onderweg? Ik leg in dit artikel uit hoe wildkamperen op de West Highland Way werkt.
- Wildkamperen op de West Highland Way, is het toegestaan?
- Kamperen op de etappe van Milngavie naar Drymen
- Wildkamperen bij en rond Loch Lomond
- Wildkamperen voorbij Bridge of Orchy
De West Highland Way, een adembenemende wandeltocht
De West Highland Way is een adembenemende wandelroute door de Schotse Hooglanden, die je meeneemt door majestueuze bergen, rustige lochs, en schilderachtige dorpjes. Met een totale lengte van 154 km, is het een uitdagende, maar lonende wandeling die je een unieke ervaring biedt in de ongerepte natuur van Schotland. Of je nu een ervaren wandelaar bent of nog een beginner, de West Highland Way is een wandeling die je wilt proberen.
Wildkamperen op de West Highland Way, is het toegestaan?
Wildkamperen is toegestaan in Schotland, mits je de Schotse Outdoor Access Code volgt. Dit betekent dat je niet in de buurt van huizen en gebouwen, en niet in beschermde gebieden mag wildkamperen. En uiteraard als altijd op voorwaarde dat je rekening houdt met het milieu en respect hebt voor anderen. Over het algemeen spreekt dit wel voor zich zodra je aan de wandel bent is het ook een beetje common sense. Echter is het begin van de West Highland Way iets lastiger plannen, hier loop je namelijk van dorp naar dorp, en kom je bij Loch Lomond in de no-camp-zone terecht. Een stuk waar je dus niet mag wildkamperen.
Wildkamperen op de etappe van Milngavie naar Drymen
Omdat ik het eerste stuk vaart wilde maken voor de rest van de wandeltocht was mijn planning om gelijk tot Drymen te lopen. Een lang maar vlak stuk dat goed te doen is als je er op voorbereid bent en niet te laat begint in Milngavie (of zoals ik blijf hangen in een gezellig koffietentje). Drymen is alleen een lastige plek omdat je hier niet kunt wildkamperen. Dit heb ik opgelost door mijn tent op te zetten op Drymen Camping. Hier hadden ze ook een fijne schuur waar je overdekt kunt koken, spullen kunt drogen én warm kunt douchen. Wat mij betreft dus echt je geld waard. Wil je dit toch vermijden, dan moet je iets verder lopen dan Drymen of ruim voor het dorp discreet je tent opzetten.
Wildkamperen bij en rond Loch Lomond
Een van de belangrijkste stukken om te plannen is de stretch van Loch Lomond. Dit is namelijk een Camping Management Zone, wat betekent dat je er niet mag wildkamperen. Kamperen hier is alleen toegestaan op aangewezen campings en bivakzones waar een vergunning nodig is. Deze zone begint aan het begin van de Balmaha Plantation Forest en loopt tot Ptarmigan Lodge.
Ikzelf liep hier tot Sallochy Bay Campsite en Inversnaid Bunkhouse campsite. De eerste camping is groot en aan het water, met mooi weer mooie uitzichten gegarandeerd. Inversnaid Bunkhouse heeft een klein kampeerveldje maar een gedeelde binnenruimte, ontzettend lekkere douches én een hottub waar je lekker op kunt warmen. Geen zin om naar boven te lopen? Geef ze dan een belletje, dan halen ze je gewoon met de auto op.
Onderweg kwam ik de kampeerplekken tegen waar je met een permit wél mag wildkamperen, en ik moet zeggen dat dit wel prachtige plekjes waren. Met een beetje voorbereiding slaap je hier dus wel met een meer into-the-wild gevoel. Ook vlak na Drymen maar voor Conic Hill (of nog net op Conic Hill) is het ook toegestaan, hier heb je een prachtig uitzicht over het meer.
Wildkamperen voorbij Bridge of Orchy
Zodra je voorbij Loch lomond komt wordt het een stuk makkelijker om te wildkamperen. Je zult vanzelf zien dat de natuur een wilder wordt en er in de hooglanden meer geschikte plekjes zijn om je tent op te zetten. Beinglas Campsite heeft een klein winkeltje en is ook een aanrader als je een camping zoekt aan het eind van Loch Lomond. Wanneer je de wandelgids van de West Highland Way aanhoudt zie je ook dat er bepaalde wildkampeerplekken worden aanbevolen. Bijvoorbeeld na Inverornan hotel is een grasveldje. Je staat hier waarschijnlijk niet alleen, maar dit soort plekken zijn wel ideaal en vrij betrouwbaar als je niet te lang wilt zoeken naar een vlakke plek.
Voordelen van wildkamperen op de West Highland Way
- Allereerst is wildkamperen natuurlijk harstikke tof. ‘S avonds je tentje op jouw gekozen plek tussen de Schotse hooglanden opzetten blijft iets magisch en voegt zeker wat toe aan je hele ervaring.
- Je voorkomt dat je in kudde’s mensen vanuit hetzelfde dorp start met lopen in de ochtend. Omdat je op minder drukke plekken slaapt vermijd je automatisch drukte op de trail, iets wat op een populaire trail als deze erg bijdraagt aan het natuurgevoel.
- Het scheelt uiteraard veel geld. Hotels en B&B’s op de trail zijn populair en daarom ook niet goedkoop, campings en wildkampeerplekken zijn daarentegen erg goedkoop of gratis.
- Je hebt de vrijheid om je plan last minute te wijzigen. Iets wat met het slechte weer of uberhaupt een lange wandeltocht best fijn is. Heb je een prachtige plek gevonden met het mooiste uitzicht ooit, dan stop je wat eerder. Heb je blessures of ben je vermoeider dan verwacht, dan zet je eerder je tent op.
- De rust in de avond. Omdat deze trail best ‘druk’ is is het soms lastig om het echte natuurgevoel te krijgen. Ik vond het een super leuke ervaring om zoveel mensen te ontmoeten en verhalen te horen maar ook erg rustgevend om ’s avonds mijn tentje op te zetten en het eerste uurtje in de ochtend in stilte te lopen.
Nadelen van wildkamperen op de West Highland Way
- Het nadeel van deze hele trail die vooral het wildkamperen beinvloed is simpelweg het wisselende weer. Ik heb stortbuien ervaren als nooit tevoren, een grasveld binnen een uur in een 100-meter zwembad zien veranderen en mijn tent ’s nachts al half ingepakt omdat ik dacht dat hij de orkaanwind niet zou overleven. Dit is echt een kwestie van geluk en pech, maar achteraf had ik het wel fijn gevonden om minstens één overnachting op de trail te hebben geboekt om wat spullen op te drogen en een warme douche te nemen.
- Je tas wordt ongetwijfeld zwaarder met de kampeerspullen die je meeneemt bovenop je wandelspullen.
- In het midge seizoen kan het voorkomen dat je uit het niets in een zwarte zwerm met steekvliegjes terecht komt: midges. Deze vervelende steekvliegjes prikken ontzettend en zijn lastig om uit je tent te houden als ze er eenmaal zijn. Hét advies: zet je tent niet op of kom je tent tijdelijk niet uit als je in een zwerm staat. Zodra de wind een beetje opsteekt zijn ze ook gelijk weer weg.
- Natte spullen kun je in je tent niet of nauwelijks drogen. Het meenemen van een extra paar sokken is dus echt een aanrader en nog belangrijker: stop je kleding en slaapzak in drybags overdag zodat je ’s avonds niet in een natte slaapzak slaapt.
2 reacties. Reactie plaatsen
Leuk om een verhaal van een wandeling te lezen die wij zelf ook gedaan hebben,
Wij hebben ook ontzettend veel regen gehad, maar het blijft 1 van de mooiste vakanties.
Regen is (helaas) een veelvoorkomend verschijnsel op de WHW. Maar dat het één van de mooiste vakanties was, snappen we helemaal 🙏