Hoewel nog niet helemaal zeker, ziet het ernaar uit dat er een nieuwe lockdown winter op ons wacht. Zowel in Nederland, als in mijn Duitse woonplaats München. Toen in 2020 de skigebieden in Duitsland en Oostenrijk op slot gingen, waren de meeste ‘Münchners’ ten einde raad; want wat moet je doen in een stad waar de wintermaanden in het teken staan van skiën? De roeping van de bergen is echter voor een doorgewinterde liefhebber niet te weerstaan. Onder het motto van ‘waar een wil is, is een weg’ trokken wij ook in de corona winter eropuit en maakten een aantal hele gave winter hikes. In dit artikel delen we de twee vetste tours met je en geven wij je een aantal tips waar je op moet letten tijdens een winterse wandeling.
Van de gebaande paden
Winterwandelen in coronatijd betekent in Duitsland van de gebaande paden afgaan. Dit houdt dus in dat er op weg naar de top geen sneeuw geruimd wordt en je dus kniediep in de sneeuw kunt zakken. Daarnaast moet je rekening houden met gladheid. Plan je tour, check het weer en ook mogelijk lawinegevaar als je hogerop gaat. Een goede voorbereiding is zoals altijd het halve werk.
Het uienprincipe
Ook wel het Zwiebelprinzip genoemd in goed Duits. Zeker in de winter geldt dat aankleden in laagjes je enorme voordelen biedt. Bergop kan het zomaar heel warm worden; fijn dus als je wat laagjes uit kunt trekken. Onderschat ook niet hoe zwaar het is om door diepe sneeuw te lopen. Aan de andere kant kun je tijdens je hike snel kou vatten. Vooral in de namiddag kan het flink afkoelen; dan is het natuurlijk fijn als je die lekkere warme jas weer kunt aantrekken. Handige tips voor het aankleden vindt je hier.
Grödel
Het tweede item wat niet mag ontbreken tijdens je winterwandeling zijn zogenaamde Grödel, ook wel sneeuwspikes genoemd. Deze spikes kun je onder je bergschoenen binden en geven je extra grip tijdens je winterse hike. Vooral op steilere gedeeltes komen deze jongens erg goed van pas. Wie voornamelijk wandelingen maakt door diepe sneeuw kan er ook over nadenken om op traditionele sneeuwschoenen over te stappen.
Oefenen op de Zwieselberg
Genoeg theorie, je leert nu eenmaal het snelst door gewoon maar te doen. En dat is ook wat wij doen. Het kwik komt overdag niet veel hoger dan -10, maar wij besluiten de stad achter ons te laten en de bergen in te trekken. Op een uurtje rijden van München parkeren we de auto en beklimmen de Zwieselberg (1.348 meter) in de buurt van het prachtige Bad Tölz.
Deze tour is ideaal om te wennen aan de sneeuwspikes onder je schoenen en de winterse omstandigheden. Doordat de top op slechts 1.348 meter ligt vermijden we metersdiepe sneeuw. Door de sneeuwspikes kunnen we stevig doorstappen. Het uitzicht op de Zwieselberg is zoals altijd fantastisch; we kijken recht tegen de machtige Benediktenwand aan en herkennen een paar prachtige toppen in de Oostenrijkse alpen.
Wintersprookjes bestaan
In de namiddag dalen we af door de Steinbach te volgen naar het plaatjes Bichl, waar onze auto staat. We lopen voornamelijk door het bos. De zon is inmiddels gezakt en het bos wordt verlicht door prachtige goudgele kleuren. De sneeuw dempt al het geluid. In de schaduw is het ijskoud. We zijn alleen en banen onze weg door de sneeuw. Af en toe vinden we openingen door het dichte bos en kijken we uit over een eindeloze zee aan besneeuwde naaldbomen. Het lijkt wel Lapland, zo ver weg voelen we ons van het stadse leven. Dat winterwandelen is zo gek nog niet.
Hiken naar de mooist berghut in Beieren
De hike naar de Zwieselberg smaakte naar meer dus besluiten we het winterwandelen naar een next level te brengen; we besluiten het hogerop te zoeken en rijden naar het dorpje Kreuth. We hiken vandaag naar de Tegernseer Hütte; volgens velen de mooiste berghut in de Beierse Alpen. Ingeklemd tussen de Roß- en Buchstein en gebouwd op een smalle graat biedt deze hut een spectaculair uitzicht op de Achensee en de aangrenzende bergmassieven.
We zoeken het dus hogerop en klimmen naar 1.700 meter. Waar we op weg naar de Zwieselberg slechts zelden kniediep de sneeuw ingingen, is dat bij deze hike anders; vanaf 1.400 meter zakken we meermaals tot heuphoogte de sneeuw in. De tour is daardoor extra zwaar.
Het voordeel bij de berghut laat zich echter al snel gelden. Waar normaal gesproken hongerige bergwandelaars in de rij staan om de hut binnen te komen, is het er nu verlaten. We delen de top van de Roßstein met slechts een paar andere fanatiekelingen, want voor de meeste wandelaars zijn de besneeuwde hellingen een te grote uitdaging.
Een winterwandeling is in coronatijd met afstand de beste bezigheid in Zuid-Duitsland. Er is niks leukers dan er een dag op uit te trekken met goede vrienden. Hoewel grote groepen niet zijn toegestaan, is het geen probleem met ze drieën of vieren op stap te gaan. Het aanhalen van de banden, de frisse buitenlucht en mooie natuur laten je even vergeten dat de hele wereld in lockdown is.
Where’s a will, there’s a way
De coronacrisis en de bijbehorende beperkingen maken het leven niet altijd leuker. Feestjes mogen niet, kroegen en restaurants gaan vroeg dicht. Toch is er nog voldoende leuks te doen. Hoewel je in Nederland niet de luxe hebt om even snel naar de Alpen te rijden voor een mooie winterhike, kun je ook hier in de wintermaanden van de natuur genieten. Dus ga eropuit met vrienden of familie, of het nu te voet is of op de fiets. Het uienprincipe houdt je te allen tijden warm. En wie weet kun je op een koude winterse dag zelfs je sneeuwspikes onderbinden.
